မေန့က က်ြန္ေတာှ့အသက္ ၂ဂျပည့္တယ္။ ဒီနွစ္ကေတာ့ က်ြန္ေတာှ့မွာ က်ဆင္းေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ၊ ေမ်ွာှလင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနတာေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ က်ြန္ေတာှ လူေျပာသူေျပာခံျပီး လုပ္လာခဲ့တာေလးေတြ တခ်ို့ ဖူးပြင့္လာတယ္။ တခ်ို့လည္း အစို့ အေညွာင့္ေလးေတြ ေပါက္လာတယ္။ ေမြးေန့မွာ တကူးတက နွုတ္ဆက္ခဲ့ျကသူ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခားလည္း ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး။ ရံုးကေန ရနာရီေလာက္မွ ျပန္တယ္။ ေရမိုးခ်ိုးျပီး ဝတဿထုေလးတစ္ပုဒ္ ထိုင္ေရးတယ္။ က်ြန္ေတာှ့အတြက္ေတာ့ ေမြးေန့ဆိုတာ ဘာမွမထူးျခားပါဘူး။ ဒီလိုပဲ မေန့ကလိုပဲ တေန့ကလိုပဲ သာမန္ေန့ရက္တစ္ခုပါ။ ရံုးသြား အိမ္ျပန္ ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာေလးေတြ ညဘက္လုပ္ ဒီလိုနဲ့ routine တစ္ခုထဲမွာေတာင္ ပိတ္မိလာတယ္လို့ ထင္မိတယ္။ ေနသိပ္မေကာင္းခ်င္တာနဲ့ ည၉နာရီေလာက္ ကတည္းက အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။ မိုးေတြကလည္း ဆက္တိုက္ ရြာေနလိုက္တာ။ အျပင္မွာ သည္းသည္းမည္းမည္း။ 2008 မွာက်ြန္ေတာှ လုပ္ထားတဲ့ အရာေလးတစ္ခု အျပီးသတ္မယ္။ ဓာတ္ပံုျပပြဲေလး တစ္ပြဲေလာက္လည္း လုပ္ဦးမယ္။ ပန္းခ်ီျပပြဲေလးလည္း လုပ္ခ်င္တယ္။ 2010ေလာက္ က်ရင္ေတာ့ ဒီေလာက္ စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ နိုင္ငံမယ္ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ က်ြန္ေတာှ့အသက္ သံုးဆယ္ေလာက္ ဆိုရင္ေပါ့။
Wednesday, April 30, 2008
28th Birthday
မေန့က က်ြန္ေတာှ့အသက္ ၂ဂျပည့္တယ္။ ဒီနွစ္ကေတာ့ က်ြန္ေတာှ့မွာ က်ဆင္းေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ၊ ေမ်ွာှလင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနတာေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ က်ြန္ေတာှ လူေျပာသူေျပာခံျပီး လုပ္လာခဲ့တာေလးေတြ တခ်ို့ ဖူးပြင့္လာတယ္။ တခ်ို့လည္း အစို့ အေညွာင့္ေလးေတြ ေပါက္လာတယ္။ ေမြးေန့မွာ တကူးတက နွုတ္ဆက္ခဲ့ျကသူ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခားလည္း ဘာမွ မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး။ ရံုးကေန ရနာရီေလာက္မွ ျပန္တယ္။ ေရမိုးခ်ိုးျပီး ဝတဿထုေလးတစ္ပုဒ္ ထိုင္ေရးတယ္။ က်ြန္ေတာှ့အတြက္ေတာ့ ေမြးေန့ဆိုတာ ဘာမွမထူးျခားပါဘူး။ ဒီလိုပဲ မေန့ကလိုပဲ တေန့ကလိုပဲ သာမန္ေန့ရက္တစ္ခုပါ။ ရံုးသြား အိမ္ျပန္ ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာေလးေတြ ညဘက္လုပ္ ဒီလိုနဲ့ routine တစ္ခုထဲမွာေတာင္ ပိတ္မိလာတယ္လို့ ထင္မိတယ္။ ေနသိပ္မေကာင္းခ်င္တာနဲ့ ည၉နာရီေလာက္ ကတည္းက အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။ မိုးေတြကလည္း ဆက္တိုက္ ရြာေနလိုက္တာ။ အျပင္မွာ သည္းသည္းမည္းမည္း။ 2008 မွာက်ြန္ေတာှ လုပ္ထားတဲ့ အရာေလးတစ္ခု အျပီးသတ္မယ္။ ဓာတ္ပံုျပပြဲေလး တစ္ပြဲေလာက္လည္း လုပ္ဦးမယ္။ ပန္းခ်ီျပပြဲေလးလည္း လုပ္ခ်င္တယ္။ 2010ေလာက္ က်ရင္ေတာ့ ဒီေလာက္ စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ နိုင္ငံမယ္ မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။ က်ြန္ေတာှ့အသက္ သံုးဆယ္ေလာက္ ဆိုရင္ေပါ့။
Sunday, April 27, 2008
Pagan Photo Set 2
ဓာတ္ပံုရိုက္တယ္ဆိုတာ ရိုက္လိုက္တိုင္း စိတ္တိုင္းက်တဲ့ ပံုေကာင္းေတြ ရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုဆိုလည္း က်ြန္ေတာှ ရိုက္လာတာ ပံုေပါင္း ေထာင္ေက်ာှ ရွိေပမယ့္ တကယ္တမ္း စိတ္တိုင္းက်တဲ့ ပံုက ၁ဝဝေတာင္ မရွိပါဘူး။ က်ြန္ေတာှက ဓာတ္ပံုပညာရွင္ စစ္စစ္လည္း မဟုတ္ေလေတာ့ တခ်ို့ပံုေတြက အလင္းအေမွာင္ မညီမ်ွတာေတြ ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ Graphic Art နဲ့ အေရာင္ေတြရဲ့အားကို နွစ္သက္သူမို့ ပံုေတာှေတာှမ်ားမ်ားကို Photo Editing လုပ္ရတာကို ျကိုက္တယ္။ ဒီလိုလုပ္လို့ ဓာတ္ပံုသမား မဟုတ္ဘူးလို့ ဆိုရင္လည္း ခံနိုင္ပါတယ္။ အေပါှဆံုးက ဓမဿမရံျကီး ပံုဆိုရင္ မူရင္းပံုက ေတာှေတာှေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ြန္ေတာှ စိတ္တိုင္းမက်ဘူး။ Ideology ေလးတစ္ခု က်ြန္ေတာှ ထပ္ထည့္ခ်င္တယ္။ ဒါေျကာင့္ Effect တခ်ို့သံုးျပီး ျပင္လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီပံုေလးကို The Earthquake at Pagan ဆိုတဲ့ နာမည္ေလး ေပးလိုက္ျပီး ဆာရီရယ္လ္ ပံုအျဖစ္ အသြင္းေျပာင္းလိုက္တယ္။ မူရင္းပံုထက္ ဒီပံုကို ပိုသေဘာက်မိတယ္။ ဒီပံုေတြကို စီးပြားေရး မပါတဲ့ ဘယ္ေနရာမွာမဆို သံုးလို့ရပါတယ္။
Wednesday, April 23, 2008
Planet's Thingyan Special Edition PDF
Planet's Thingyan Special Edition PDF
Download Here : 6Mb
ပလန္းနတ္ သျကဿငန္ဆိုဒ္ကို ဖန္တီးရတာ မလြယ္ကူပါဘူး။ အခ်ိန္ေတာှေတာှ ေပးခဲ့ရတယ္။ ေမာှဒယ္ေတြ ဓာတ္ပံုရိုက္၊ ရိုက္ျပီးသား ပံုေတြကို ျပင္သင့္တာျပင္၊ ေနွးလြန္းတဲ့ ကြန္နက္ရွင္နဲ့ အပ္လုဒ္လုပ္ရ၊ အခ်က္အလက္နဲ့ စာေတြ စုေဆာင္းရ၊ ေျကာှျငာေတြ ရွာေဖြရ၊ Celebrities ေတြနဲ့ အင္တာဗ်ူးလုပ္ရ စတာေတြနဲ့ ေတာှေတာှ မလြယ္ပါဘူး။ တစ္ရက္ကို ပံုမွန္ လူဦးေရ ၃ဝဝဝေက်ာှ၊ အလည္အပတ္အျကိမ္ အေရအတြက္ ၃ဝဝဝဝေက်ာှ ရွိတဲ့ ဒီလိုဆိုဒ္မွာ ေျကာှျငာဖို့ကိုလည္း စီးပြားေရး သမားေတြက အင္တာနက္ရဲ့ အားသာခ်က္ေတြကို သိပ္မျမင္ ျကေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ က်ြန္ေတာှတို့အားလံုး ျကိုးစားျပီး လုပ္ခဲ့ျကပါတယ္။ အေပါှက ဖိုင္ေလးကေတာ့ ပလန္းနတ္မွာ သျကဿငန္အတြက္ ဖက္ရွင္ ဓာတ္ပံုေတြ ရိုက္ထားတဲ့ ေမာှဒယ္ေတြ ပံုထဲက အေကာင္းဆံုး ပံုေလးေတြကို ျပင္ဆင္ျပီး အမွတ္တရ ဖက္ရွင္ အီးဘြခ္ အေနနဲ့ လုပ္ထားတာပါ။ www.planet.com.mm/thingyan.cfm ဆိုတဲ့ ေနရာမွာလည္း ကူးယူလို့ ရပါတယ္။ ၂၀၀၈ ျမန္မာသျကဿငန္ကာလက ရန္ကုန္ မနဿတေလးမွာ ျမင္ရတဲ့ သျကဿငန္ ျမင္ကြင္းေတြကိုလည္း ခံစားဖို့ ပလန္းနတ္သျကဿငန္ ကေန ဖိတ္ေခါှလိုက္ပါတယ္။
Tuesday, April 22, 2008
ေခတ္သစ္စာအုပ္ေျကြးေတာင္းနည္း
က်ြန္ေတာှ့ဆီကေန ပြဲစားျကီးသားအဖနဲ့ျမျမ ဆိုတဲ့စာအုပ္ ယူသြားတဲ့သူ အျမန္ဆံုး လာျပန္ေပးပါ။ ဒီစာအုပ္ဟာ က်ြန္ေတာှ့ အေမရဲ့ စာအုပ္ပါ။ စာအုပ္ေထာင့္ေလးမွာေတာင္ အေမေရးထားတဲ့ ခ်ူခ်ူခ်ူခ်ူ မခ်ူမခ်ူမခ်ူ ဆိုတဲ့စာသားေလး ရွိပါေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ ဒီစာအုပ္က ပုဂံတိုက္ထုတ္ မူရင္းစာအုပ္ပါ။ က်ြန္ေတာှ မိဘအေမြမို့လို့ တယုတယ သိမ္းထားတာကို ငွားသြားျပီး ျပန္မေပးတာကေတာ့ အရမ္းလြန္လြန္းအား ျကီးပါတယ္။ စိတ္လည္း အေတာှ ဆိုးမိတယ္။ ဒီလိုမ်ိုးလူေတြ ေနာက္တစ္ခါ အိမ္ေပါှ တက္ကိုမလာပါနဲ့။ ဒီလိုမ်ိုးနဲ့ က်ြန္ေတာှ့ အားနာတတ္မွုကို နင္းျပီး စာအုပ္ေတြငွားျပီး ျပန္မေပးတဲ့သူေတြ အမ်ားျကီး ရွိခဲ့တယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ျမတ္နိုးရာကို အားမေပးခ်င္ေနပါ။ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး မလုပ္ျကပါနဲ့။ စာေပကို ခ်စ္ျမတ္နိုးတယ္ဆိုတဲ့သူဟာ စာအုပ္ကိုလည္း ျမတ္နိုးရတယ္။ တန္ဖိုးထားရတယ္။ အနည္းဆံုး သူတစ္ပါးရဲ့ မိဘအေမြအနွစ္ ပစဿစည္းပါလားဆိုတဲ့ အသိေလးေတာ့ နဲနဲ ရွိသင့္တာေပါ့။ ေသာက္ရမ္းတင္းတယ္။ အျမန္ဆံုး ျပန္ေပးေစခ်င္တယ္။
ေညာင္ဦး-ရန္ကုန္ ခရီး
ေညာင္ဦး-ရန္ကုန္ ခရီး
ေညာင္ဦးကေန ရန္ကုန္ခရီးလမ္းမွာ အဓိက ျမို့ေတြျဖစ္တဲ့ ေညာင္ဦး၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၊ ေရနံေခ်ာင္း၊ မေကြး၊ ေတာင္တြင္းျကီး၊ ေအာင္လံ၊ ျပည္၊ ေပါင္းတည္၊ နတ္တလင္း၊ ျကို့ပင္ေကာက္၊ လက္ပံတန္း၊ သာယာဝတီ၊ သံုးဆယ္၊ ဥကဿကံ၊ တိုက္ျကီး၊ ေမွာှဘီ စတဲ့ျမို့ေတြကို ျဖတ္သန္းလို့ သြားပါတယ္။ ေညာင္ဦးနဲ့ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း အသြားမွာ ပုပဿပါးေတာင္ျကီးကို လွမ္းျမင္လို့ ေနရတယ္။ ပုပဿပါးေဒသ တဝိုက္ကေတာ့ စိမ္းလန္း စိုေျပေရး အစီအစဉ္ေတြေျကာင့္ သစ္ပင္ျကီးငယ္ေတြနဲ့ သဲကနဿတာရထဲက အိုေအစစ္လို အပူအေတာှေလး သက္သာပါတယ္။ ပုပဿပါးေတာင္ဟာ အျမင့္ေပ ၄၉၈၁ေပ ရွိပါသတဲ့။ ပုပဿပါးကို တခ်ို့က ပါဠိစကား ပုပဿဖ ကေန ဆင္းသက္လာတာလို့ ယူဆျကတယ္။ ပန္းေတာင္ လို့ အနက္ရပါတယ္။ တခ်ို့က ပုဗဿဗေတာင္ အေရွ့အရပ္ကေတာင္လို့ လို့ဆိုျကသတဲ့။ ပုဂံျပည္ ယုန္လြွတ္က်ြန္းရဲ့ အေရွ့အရပ္မွာ ရွိတာေျကာင့္ ျဖစ္ပါသတဲ့။ တခ်ို့ကေတာ့ ပါးပုတ္ေတာင္ ကေန ေျပာင္းလဲလာတာလို့ ေျပာျကတယ္။ မူေတြ ဘယ္လိုပဲကြဲကြဲ အခုေခတ္ လူေတြစိတ္မွာေတာ ပုပဿပါးနတ္ေတာင္ အေခါင္ျမင့္ဖ်ား စံုေတာျပား၌ ဆိုတဲ့ ေရွးေခတ္ပုဂံျပည္က ကဗ်ာေလးအတိုင္း ပုပဿပါးလို့ ေျပာလိုက္တာနဲ့ ့ နတ္ေတာင္၊ ဂမဿဘီရ နယ္ေျမဆိုျပီး သတ္မွတ္ေနျကပါျပီ။ ေဂါတမဘုရားရွင္က သူပရိနိဗဿဗာန္ စံဝင္ေတာှမူျပီး ၁၀၁နွစ္ေရာက္ရင္ ပုပဿပါးေတာင္ ေျမမွစုန့္စုန့္ ေပါှလတဿတံ့လို့ ဗ်ာဒိတ္ေတာှ ဆိုခဲ့တယ္ဆိုျပီး လူေတြက ယူမွတ္ျကတယ္။ တကယ္တမ္း ပထဝီပညာရွင္ေတြ အလိုကေတာ့ ဒီမီးေတာင္ျကီးဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ၁၅သန္း မိုင္အိုဆင္းယုဂ္ ေနာက္ပိုင္းမွာကတည္းက ရွိေနခဲ့တာလို့ ဆိုပါတယ္။ ဒီမီးေတာင္ျကီး ဆက္မေပါက္ကြဲေတာ့ပဲ ေသသြားခဲ့တာကမွ လြန္ခဲ့တဲ့နွစ္ေပါင္း ၇၀၀၀ ေက်ာှေလာက္က ျဖစ္ပါတယ္။
က်ြန္ေတာှငယ္ငယ္က ဒီေတာင္မျကီးသာမက အဲဒီပတ္ဝန္းက်င္က ေတာင္ေတြကိုလည္း တက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ကတြတ္သီးေတြ အလြန္ေပါမ်ားတာကိုေတာ့ မွတ္မိေနပါတယ္။ ေတာင္ကလပ္မွာ ေမ်ာက္ေတြေပါသေလာက္ ေတာင္မျကီးမွာေတာ့ ေမ်ာက္ေတြကို မေတြ့ရဘူး။ အဲဒီတုန္းက မီးေတာင္ဝ ခ်ိုင့္ခြက္ျကီးက တကယ့္ကို ပီဘိ ေတာနက္ျကီး တစ္ခုလိုပါပဲ။ ေတာဝက္ေတြ အမ်ားျကီး ရွိတယ္လို့ သိရတယ္။ ဟိုးေရွးတုန္းက ေတာင္ကလပ္မွာ အခုလို ေဇာင္းတန္းေတြ၊ ေလွကားေတြ မရွိပါဘူးတဲ့။ အေပါှတက္ခ်င္သူေတြဟာ အသက္ရွိတယ္လို့ ယူဆျကတဲ့ နြယ္ငန္းျကီးေတြ ေရေသာက္ဆင္းခ်ိန္ကို ေစာင့္စားျပီး သူတို့ ျပန္အတက္မွာမွ တခါတည္း တြဲခိုရင္း လိုက္တက္ျကရပါသတဲ့။ ဒီပုပဿပါးေဒသနဲ့ ပတ္သက္တဲ့ ဒဏဿဍာရီေတြ ဇာတ္လမ္းေတြကလည္း အလ်ံအပယ္ပါပဲ။ မင္းမဟာဂီရိဇာတ္လမ္း၊ စဏဿဍမုခိ ဘီလူးမ ဇာတ္လမ္းတို့ကေတာ့ နာမည္ေက်ာှေပါ့။ အရွင္ကဝိနဿဒရဲ့ ပုပဿပါးေတာင္ေတာှ သမိုင္းမွာ ထူးျခားတာ တစ္ခုကို ေတြ့ရတာက “သိုးကေလ” အစခ်ီတဲ့ ပုပဿပါးနတ္ေတာင္ ကဗ်ာကို ဖြဲ့ဆိုသူဟာ ေမာင္တင့္တယ္ရဲ့ နွမေတာှ မျမတ္လွရဲ့ ငယ္ရည္းစား ျဖစ္ပါသတဲ့။ သိုးကေလ မဟုတ္ဘဲ သိုးကေလးလို့ ေတြ့ရပါတယ္။ သိုးကေလး ဆိုတာ နတ္မိဖုရားငယ္ကို ေခါှေဝါှတဲ့ ေရွးအမည္ပါ။ သိုးဆိုတာက အဝတ္တန္ဆာ ေပ်ာ့ခေမာက္ကို အခ်ြန္တပ္ျပီး အနားေလးဘက္ အထက္ကိုလွန္ထားတဲ့ ေလးေထာင့္စပ္စပ္ ခေမာက္ကို ေခါှတာ ျဖစ္ပါသတဲ့။ ၎မွာ နားရြက္အုပ္ ပါရွိပါတယ္။ ဒီလို ဦးထုပ္ကို ေဆာင္းထားတဲ့ နတ္မိဖုရားေလးလို့ အဓိပဿပာယ္ရပါတယ္။ ဒါေျကာင့္လည္း ျမန္မာေတြက အေနာက္တိုင္းသားေတြကို သိုးေဆာင္းလူမ်ိုးလို့ ေခါှေဝါှတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ေညာင္ဦးကေန ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ခရီးလမ္းဟာ မဆိုးလွဘူးလို့ ေျပာရပါမယ္။ လမ္းေတြက မက်ယ္ေပမယ့္ အဆိုးျကီး မဟုတ္ေသးဘူး။ ပုပဿပါးေတာင္မွာ မိုးညို့ရင္ ျမင္းေတာင္ ေျပးမလြတ္ဘူးဆိုတဲ့၊ ေဒါင္းေတာင္ ပ်ံခ်ိန္မရလိုက္ဘူးဆိုတဲ့ သဲေခ်ာင္းေတြကိုလည္း ျဖတ္သန္းရပါေသးတယ္။ ဒီေခ်ာင္းေတြကို ျဖတ္ေတာ့ သံုးဆယ့္ခုနွစ္မင္း နတ္ေတြထဲက ယမားသဲေခ်ာင္းကို ျမင္းနဲ့ အျပင္းျဖတ္တဲ့အခိုက္ ေခ်ာင္းေရက ျမင္းရဲ့ ေနာက္ေျခကိုရိုက္ျပီး နတ္ျဖစ္သြားတဲ့ ယမားျမင္းျဖူရွင္ နတ္အေျကာင္းလည္း ေတြးမိေနပါေသးတယ္။ ျမန္မာျပည္က ျမင္းဆိုတာမ်ိုးက သဲထဲေျပးတဲ့ အမ်ိုး မဟုတ္ပါဘူး။ ခြာအေနအထားေျကာင့္လည္း သဲထဲမွာ ျမန္ျမန္ေျပးနိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ ဒါေျကာင့္ သဲေခ်ာင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျမင္းကို အျပင္းနွင္နွင္ ျမင္းက ထင္သေလာက္ ဒုန္းစိုင္းနိုင္လိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေျကာင့္ ေရလြတ္ေအာင္ မေျပးနိုင္တာလို့ ထင္မိတယ္။ ထားေတာ့။
ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ေက်ာှလာတာနဲ့ ေရနံေခ်ာင္း လမ္းအပိုင္းဟာ အေတာှဆိုးရြားလာပါျပီ။ ဒီလမ္းခရီးကို က်ြန္ေတာှ မေရာက္တာ ဆယ့္ငါးနွစ္ေလာက္ ရွိျပီ။ အရင္ကလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ အခုလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ပိုဆိုးလာတာပဲ ရွိတယ္။ အပူခ်ိန္ကလည္း ေတာှေတာှျပင္းတယ္။ နွစ္ေပါင္း ၃ဝေက်ာှမွာ အဲဒီေန့က အပူခ်ိန္ဟာ ၄ဂနဲ့ စံခ်ိန္တင္တယ္လို့ ေျပာတယ္။ ပူလြန္းအားျကီးလို့ ကိုယ့္ကိုယ္ထဲကေန အပူေငြ့ေတြ တရိပ္ရိပ္ ထြက္ေနတယ္လို့ေတာင္ ထင္ရတယ္။ က်ြန္ေတာှတို့ စီးလာတဲ့ကားက ရဲသူေအာင္။ စုတ္လိုက္တာလည္း ခ်ာလို့။ သူတို့ကေတာ့ အဲယားကြန္း မနိုင္တာလို့ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမွန္ကေတာ့ အဲယားကြန္းကို အျပည့္မေပးတာပါ။ က်ြန္ေတာှဟာ ေတာှေတာှေလး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနမိတယ္။ က်ြန္ေတာှတို့ ေပးထားရတာက ပံုမွန္ထက္ ၂ဆေလာက္မ်ားတဲ့ ကားခကို ေပးစီးေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျပန္ရတဲ့ Service က ဝတ္ေက်တန္းေက်ေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ ဒီကလူေတြဟာ Service ဆိုတာကို နားမလည္ျကေသးဘူး။ ခရီးသည္ ၅ဝေက်ာှ ဘယ္လိုဒုကဿခေရာက္ေနတယ္ သူတို့ ဂရုမထားဘူး။ ဓာတ္ဆီ အကုန္အက် သက္သာေအာင္ သူတို့ အျမတ္မ်ားမ်ား ထြက္ေအာင္ပဲ ေရွးရွုေနျကတယ္။ ကားေပါှမွာက နိုင္ငံျခားသားေတြလည္း ပါတယ္။ သူတို့လုပ္ရပ္ဟာ ျမန္မာျပည္ကို သိကဿခာက်ေစတယ္ ဆိုတာကိုလည္း သူတို့ ေတြးမိပံုမရဘူး။ ခရီးသည္ေတြကလည္း အားနာလို့လား၊ ေျကာက္လို့လား၊ ဒီအပူဒဏ္ကိုပဲ ရိုးေနလို့လား ဘာလို့မွန္းကို မသိဘူး။ တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ့သာ ပူတဲ့အေျကာင္း ေျပာေနတယ္၊ ဘယ္သူကမွ တုတ္တုတ္ မလွုပ္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သည္းမခံနိုင္ေတာ့တာနဲ့ က်ြန္ေတာှကပဲ အဲယားကြန္း ျပည့္ျပည့္ဝဝ ဖြင့္ေပးရင္ ဖြင့္ေပး မဖြင့္ေပးရင္လည္း ကားမွန္တံခါးေတြ ဖြင့္ေပးဖို့ လူမုန္းခံ ေျပာရေတာ့တယ္။ ဘယ္ဟာလုပ္ေပးတယ္လို့ ထင္ပါသလဲ။ ကားမွန္တံခါးေတြ ဖြင့္လိုက္ျပီး အဲယားကြန္းကို ပိတ္လိုက္တယ္ဗ်ား။ က်ြန္ေတာှလည္း စိတ္ကို အဆံုးစြန္းအထိ ေလသြားတယ္။ ဘာမွ ေျပာခ်င္စိတ္လည္း မရွိေတာ့လို့ ေနြေလပူ တိုးတိုးေဝွ့ေဝွ့ကို ခံစားရင္း လိုက္လာခဲ့ရတယ္။ တကယ္ဆို က်ြန္ေတာှဟာ ထိုက္တန္တဲ့ ေျကးထက္ေပးျပီး စီးလာတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျပန္ရတဲ့ ရလာဒ္ကေတာ့ စုတ္ျပတ္ထြက္ေနတာပဲ။
ေရနံေခ်ာင္းနဲ့ မေကြးျကားမွာေတာ့ ဝက္မစြတ္ကို ျဖတ္လာရတယ္။ ဝက္မစြတ္ နဝေဒးတို့၊ ေယာမင္းျကီးတို့၊ ဝက္မစြတ္ ဝန္ေထာက္မင္းတို့ကို သတိရေနမိတယ္။ အေဝးေျပးကားဟာ စုတ္ခ်ာလြန္းတဲ့လမ္းေျကာင့္ လွုပ္လီလွုပ္လဲ့သာ ေမာင္းနိုင္ပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ လူျကီးေတြဟာ ကားအေကာင္းစားေတြ စီးေနရတာေျကာင့္ ဖင္ဇိမ္က်ျပီး မသိဘဲ ေနတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီလမ္းေတြကို မသံုးဘဲ ေလေျကာင္းခရီးနဲ့ သြားေနျကလို့ ဒီလို လမ္းေတြ ဒီေလာက္ ဆိုးေနတာကို မသိျကတာလား၊ တမင္သက္သက္ကို မျပင္တာလား ဆိုတာကို က်ြန္ေတာှ ေတြးလို့ မရဘူး။ မေကြးရဲ့ ဧရာဝတီျမစ္ တဖက္ကမ္းမွာ မင္းဘူးတို့ စလင္းတို့ ရွိတယ္။ မင္းဘူးမွာ ရြွံ့မီးေတာင္ေတြ၊ နဂါးပြက္အိုင္ေတြ ရွိသတဲ့။ က်ြန္ေတာှ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးေသးပါဘူး။ တေကာင္းကေန စူဠာသမဿဘဝနဲ့ မဟာသမဿဘဝကို ဧရာဝတီျမစ္အတိုင္း ေမ်ွာလိုက္ရာမွာ စဏဿဍမုခိဘီလူးမက မ်က္စိအလင္းရေအာင္ ကုေပးလို့ စကု၊ မ်က္စိအလင္း စရရာ ေနရာကို စလင္းလို့ ေခါှတယ္လို့ ရာဇဝင္မွာ ဖတ္ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို စလင္းက ဧရာဝတီ ျမစ္ညာမွာ ျဖစ္ေနျပီး စကုက ေအာက္ေရာက္ေနတယ္ မသိဘူး။ ဒီလိုဆိုရင္ သူတို့ကို ေမ်ွာလိုက္တာ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ဆန္တက္တာပဲ ျဖစ္ရမယ္။ မ်က္ကန္းနွစ္ေယာက္က ေဖာင္နဲ့ ဧရာဝတီကို ဆန္တက္ဖို့ ဆိုတာကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္တဲ့ကိစဿစ။ စကုနဲ့ စလင္း ေနရာမွားျပီးမ်ား အမည္ေပးထားသလားလို့ ရယ္စရာ ေတြးမိေသးတယ္။ ဒီျမစ္တေျကာကိုေတာ့ ဆရာျကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းက အကန္းေတာင္ သြားလို့ရတဲ့ ခရီးလို့ မွတ္ခ်က္ျပုပါတယ္။
မေကြးကိုေက်ာှေတာ့ ယင္းေခ်ာင္းကိုျဖတ္ျပီး ေတာင္တြင္းျကီး နယ္ထဲကို ဝင္တယ္။ အဲဒီမွာ ခဏတာ နားပါတယ္။ ေတာင္တြင္းျကီးမွာ ေရွးေဟာင္းျမို့ရွိတယ္။ တေန့ေန့ေတာ့ လာေလ့လာမယ္လို့ ေတးထားတယ္။ ေတာင္တြင္းျကီးကေန ေအာင္လံသြားတဲ့ လမ္းမွာေတာ့ ဆရာေမာင္ေခ်ာနြယ္ရဲ့ နာမည္ေက်ာှ ဆတ္သြား ကို ျဖတ္ရပါတယ္။ ဆရာ့ကဗ်ာနဲ့တင္ နာမည္ေက်ာှခဲ့တဲ့ ျမို့ငယ္ေလးလို့ က်ြန္ေတာှ ထင္မိတယ္။ ေအာင္လံအထြက္မွာ ဘြက္ျကီးေခ်ာင္းကို ျဖတ္ေဖာက္ထားတဲ့ တံတားျကီး တစ္စင္းကို ေက်ာှရတယ္။ ျပည္ကိုေရာက္ေတာ့ မနက္၂နာရီေက်ာှ ရွိေနပါျပီ။ ျပည္ကေန ဒီဘက္က လမ္းေကာင္းတာမို့ တစ္လမ္းလံုးလည္း မအိပ္ရေသးတာနဲ့ ငိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားလိုက္တာ သတိရလို့ ျကည့္လိုက္ေတာ့ အေဝးေျပးစခန္းကိုေတာင္ ေရာက္လို့ ေနပါျပီ။ မနက္ ဂနာရီဗ်ား။
ေညာင္ဦးကေန ရန္ကုန္ခရီးလမ္းမွာ အဓိက ျမို့ေတြျဖစ္တဲ့ ေညာင္ဦး၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၊ ေရနံေခ်ာင္း၊ မေကြး၊ ေတာင္တြင္းျကီး၊ ေအာင္လံ၊ ျပည္၊ ေပါင္းတည္၊ နတ္တလင္း၊ ျကို့ပင္ေကာက္၊ လက္ပံတန္း၊ သာယာဝတီ၊ သံုးဆယ္၊ ဥကဿကံ၊ တိုက္ျကီး၊ ေမွာှဘီ စတဲ့ျမို့ေတြကို ျဖတ္သန္းလို့ သြားပါတယ္။ ေညာင္ဦးနဲ့ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း အသြားမွာ ပုပဿပါးေတာင္ျကီးကို လွမ္းျမင္လို့ ေနရတယ္။ ပုပဿပါးေဒသ တဝိုက္ကေတာ့ စိမ္းလန္း စိုေျပေရး အစီအစဉ္ေတြေျကာင့္ သစ္ပင္ျကီးငယ္ေတြနဲ့ သဲကနဿတာရထဲက အိုေအစစ္လို အပူအေတာှေလး သက္သာပါတယ္။ ပုပဿပါးေတာင္ဟာ အျမင့္ေပ ၄၉၈၁ေပ ရွိပါသတဲ့။ ပုပဿပါးကို တခ်ို့က ပါဠိစကား ပုပဿဖ ကေန ဆင္းသက္လာတာလို့ ယူဆျကတယ္။ ပန္းေတာင္ လို့ အနက္ရပါတယ္။ တခ်ို့က ပုဗဿဗေတာင္ အေရွ့အရပ္ကေတာင္လို့ လို့ဆိုျကသတဲ့။ ပုဂံျပည္ ယုန္လြွတ္က်ြန္းရဲ့ အေရွ့အရပ္မွာ ရွိတာေျကာင့္ ျဖစ္ပါသတဲ့။ တခ်ို့ကေတာ့ ပါးပုတ္ေတာင္ ကေန ေျပာင္းလဲလာတာလို့ ေျပာျကတယ္။ မူေတြ ဘယ္လိုပဲကြဲကြဲ အခုေခတ္ လူေတြစိတ္မွာေတာ ပုပဿပါးနတ္ေတာင္ အေခါင္ျမင့္ဖ်ား စံုေတာျပား၌ ဆိုတဲ့ ေရွးေခတ္ပုဂံျပည္က ကဗ်ာေလးအတိုင္း ပုပဿပါးလို့ ေျပာလိုက္တာနဲ့ ့ နတ္ေတာင္၊ ဂမဿဘီရ နယ္ေျမဆိုျပီး သတ္မွတ္ေနျကပါျပီ။ ေဂါတမဘုရားရွင္က သူပရိနိဗဿဗာန္ စံဝင္ေတာှမူျပီး ၁၀၁နွစ္ေရာက္ရင္ ပုပဿပါးေတာင္ ေျမမွစုန့္စုန့္ ေပါှလတဿတံ့လို့ ဗ်ာဒိတ္ေတာှ ဆိုခဲ့တယ္ဆိုျပီး လူေတြက ယူမွတ္ျကတယ္။ တကယ္တမ္း ပထဝီပညာရွင္ေတြ အလိုကေတာ့ ဒီမီးေတာင္ျကီးဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ၁၅သန္း မိုင္အိုဆင္းယုဂ္ ေနာက္ပိုင္းမွာကတည္းက ရွိေနခဲ့တာလို့ ဆိုပါတယ္။ ဒီမီးေတာင္ျကီး ဆက္မေပါက္ကြဲေတာ့ပဲ ေသသြားခဲ့တာကမွ လြန္ခဲ့တဲ့နွစ္ေပါင္း ၇၀၀၀ ေက်ာှေလာက္က ျဖစ္ပါတယ္။
က်ြန္ေတာှငယ္ငယ္က ဒီေတာင္မျကီးသာမက အဲဒီပတ္ဝန္းက်င္က ေတာင္ေတြကိုလည္း တက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ကတြတ္သီးေတြ အလြန္ေပါမ်ားတာကိုေတာ့ မွတ္မိေနပါတယ္။ ေတာင္ကလပ္မွာ ေမ်ာက္ေတြေပါသေလာက္ ေတာင္မျကီးမွာေတာ့ ေမ်ာက္ေတြကို မေတြ့ရဘူး။ အဲဒီတုန္းက မီးေတာင္ဝ ခ်ိုင့္ခြက္ျကီးက တကယ့္ကို ပီဘိ ေတာနက္ျကီး တစ္ခုလိုပါပဲ။ ေတာဝက္ေတြ အမ်ားျကီး ရွိတယ္လို့ သိရတယ္။ ဟိုးေရွးတုန္းက ေတာင္ကလပ္မွာ အခုလို ေဇာင္းတန္းေတြ၊ ေလွကားေတြ မရွိပါဘူးတဲ့။ အေပါှတက္ခ်င္သူေတြဟာ အသက္ရွိတယ္လို့ ယူဆျကတဲ့ နြယ္ငန္းျကီးေတြ ေရေသာက္ဆင္းခ်ိန္ကို ေစာင့္စားျပီး သူတို့ ျပန္အတက္မွာမွ တခါတည္း တြဲခိုရင္း လိုက္တက္ျကရပါသတဲ့။ ဒီပုပဿပါးေဒသနဲ့ ပတ္သက္တဲ့ ဒဏဿဍာရီေတြ ဇာတ္လမ္းေတြကလည္း အလ်ံအပယ္ပါပဲ။ မင္းမဟာဂီရိဇာတ္လမ္း၊ စဏဿဍမုခိ ဘီလူးမ ဇာတ္လမ္းတို့ကေတာ့ နာမည္ေက်ာှေပါ့။ အရွင္ကဝိနဿဒရဲ့ ပုပဿပါးေတာင္ေတာှ သမိုင္းမွာ ထူးျခားတာ တစ္ခုကို ေတြ့ရတာက “သိုးကေလ” အစခ်ီတဲ့ ပုပဿပါးနတ္ေတာင္ ကဗ်ာကို ဖြဲ့ဆိုသူဟာ ေမာင္တင့္တယ္ရဲ့ နွမေတာှ မျမတ္လွရဲ့ ငယ္ရည္းစား ျဖစ္ပါသတဲ့။ သိုးကေလ မဟုတ္ဘဲ သိုးကေလးလို့ ေတြ့ရပါတယ္။ သိုးကေလး ဆိုတာ နတ္မိဖုရားငယ္ကို ေခါှေဝါှတဲ့ ေရွးအမည္ပါ။ သိုးဆိုတာက အဝတ္တန္ဆာ ေပ်ာ့ခေမာက္ကို အခ်ြန္တပ္ျပီး အနားေလးဘက္ အထက္ကိုလွန္ထားတဲ့ ေလးေထာင့္စပ္စပ္ ခေမာက္ကို ေခါှတာ ျဖစ္ပါသတဲ့။ ၎မွာ နားရြက္အုပ္ ပါရွိပါတယ္။ ဒီလို ဦးထုပ္ကို ေဆာင္းထားတဲ့ နတ္မိဖုရားေလးလို့ အဓိပဿပာယ္ရပါတယ္။ ဒါေျကာင့္လည္း ျမန္မာေတြက အေနာက္တိုင္းသားေတြကို သိုးေဆာင္းလူမ်ိုးလို့ ေခါှေဝါှတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ေညာင္ဦးကေန ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ခရီးလမ္းဟာ မဆိုးလွဘူးလို့ ေျပာရပါမယ္။ လမ္းေတြက မက်ယ္ေပမယ့္ အဆိုးျကီး မဟုတ္ေသးဘူး။ ပုပဿပါးေတာင္မွာ မိုးညို့ရင္ ျမင္းေတာင္ ေျပးမလြတ္ဘူးဆိုတဲ့၊ ေဒါင္းေတာင္ ပ်ံခ်ိန္မရလိုက္ဘူးဆိုတဲ့ သဲေခ်ာင္းေတြကိုလည္း ျဖတ္သန္းရပါေသးတယ္။ ဒီေခ်ာင္းေတြကို ျဖတ္ေတာ့ သံုးဆယ့္ခုနွစ္မင္း နတ္ေတြထဲက ယမားသဲေခ်ာင္းကို ျမင္းနဲ့ အျပင္းျဖတ္တဲ့အခိုက္ ေခ်ာင္းေရက ျမင္းရဲ့ ေနာက္ေျခကိုရိုက္ျပီး နတ္ျဖစ္သြားတဲ့ ယမားျမင္းျဖူရွင္ နတ္အေျကာင္းလည္း ေတြးမိေနပါေသးတယ္။ ျမန္မာျပည္က ျမင္းဆိုတာမ်ိုးက သဲထဲေျပးတဲ့ အမ်ိုး မဟုတ္ပါဘူး။ ခြာအေနအထားေျကာင့္လည္း သဲထဲမွာ ျမန္ျမန္ေျပးနိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ ဒါေျကာင့္ သဲေခ်ာင္းမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျမင္းကို အျပင္းနွင္နွင္ ျမင္းက ထင္သေလာက္ ဒုန္းစိုင္းနိုင္လိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေျကာင့္ ေရလြတ္ေအာင္ မေျပးနိုင္တာလို့ ထင္မိတယ္။ ထားေတာ့။
ေက်ာက္ပန္းေတာင္း ေက်ာှလာတာနဲ့ ေရနံေခ်ာင္း လမ္းအပိုင္းဟာ အေတာှဆိုးရြားလာပါျပီ။ ဒီလမ္းခရီးကို က်ြန္ေတာှ မေရာက္တာ ဆယ့္ငါးနွစ္ေလာက္ ရွိျပီ။ အရင္ကလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ အခုလည္း ဒီအတိုင္းပဲ။ ပိုဆိုးလာတာပဲ ရွိတယ္။ အပူခ်ိန္ကလည္း ေတာှေတာှျပင္းတယ္။ နွစ္ေပါင္း ၃ဝေက်ာှမွာ အဲဒီေန့က အပူခ်ိန္ဟာ ၄ဂနဲ့ စံခ်ိန္တင္တယ္လို့ ေျပာတယ္။ ပူလြန္းအားျကီးလို့ ကိုယ့္ကိုယ္ထဲကေန အပူေငြ့ေတြ တရိပ္ရိပ္ ထြက္ေနတယ္လို့ေတာင္ ထင္ရတယ္။ က်ြန္ေတာှတို့ စီးလာတဲ့ကားက ရဲသူေအာင္။ စုတ္လိုက္တာလည္း ခ်ာလို့။ သူတို့ကေတာ့ အဲယားကြန္း မနိုင္တာလို့ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမွန္ကေတာ့ အဲယားကြန္းကို အျပည့္မေပးတာပါ။ က်ြန္ေတာှဟာ ေတာှေတာှေလး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနမိတယ္။ က်ြန္ေတာှတို့ ေပးထားရတာက ပံုမွန္ထက္ ၂ဆေလာက္မ်ားတဲ့ ကားခကို ေပးစီးေနတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျပန္ရတဲ့ Service က ဝတ္ေက်တန္းေက်ေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ ဒီကလူေတြဟာ Service ဆိုတာကို နားမလည္ျကေသးဘူး။ ခရီးသည္ ၅ဝေက်ာှ ဘယ္လိုဒုကဿခေရာက္ေနတယ္ သူတို့ ဂရုမထားဘူး။ ဓာတ္ဆီ အကုန္အက် သက္သာေအာင္ သူတို့ အျမတ္မ်ားမ်ား ထြက္ေအာင္ပဲ ေရွးရွုေနျကတယ္။ ကားေပါှမွာက နိုင္ငံျခားသားေတြလည္း ပါတယ္။ သူတို့လုပ္ရပ္ဟာ ျမန္မာျပည္ကို သိကဿခာက်ေစတယ္ ဆိုတာကိုလည္း သူတို့ ေတြးမိပံုမရဘူး။ ခရီးသည္ေတြကလည္း အားနာလို့လား၊ ေျကာက္လို့လား၊ ဒီအပူဒဏ္ကိုပဲ ရိုးေနလို့လား ဘာလို့မွန္းကို မသိဘူး။ တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ့သာ ပူတဲ့အေျကာင္း ေျပာေနတယ္၊ ဘယ္သူကမွ တုတ္တုတ္ မလွုပ္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သည္းမခံနိုင္ေတာ့တာနဲ့ က်ြန္ေတာှကပဲ အဲယားကြန္း ျပည့္ျပည့္ဝဝ ဖြင့္ေပးရင္ ဖြင့္ေပး မဖြင့္ေပးရင္လည္း ကားမွန္တံခါးေတြ ဖြင့္ေပးဖို့ လူမုန္းခံ ေျပာရေတာ့တယ္။ ဘယ္ဟာလုပ္ေပးတယ္လို့ ထင္ပါသလဲ။ ကားမွန္တံခါးေတြ ဖြင့္လိုက္ျပီး အဲယားကြန္းကို ပိတ္လိုက္တယ္ဗ်ား။ က်ြန္ေတာှလည္း စိတ္ကို အဆံုးစြန္းအထိ ေလသြားတယ္။ ဘာမွ ေျပာခ်င္စိတ္လည္း မရွိေတာ့လို့ ေနြေလပူ တိုးတိုးေဝွ့ေဝွ့ကို ခံစားရင္း လိုက္လာခဲ့ရတယ္။ တကယ္ဆို က်ြန္ေတာှဟာ ထိုက္တန္တဲ့ ေျကးထက္ေပးျပီး စီးလာတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျပန္ရတဲ့ ရလာဒ္ကေတာ့ စုတ္ျပတ္ထြက္ေနတာပဲ။
ေရနံေခ်ာင္းနဲ့ မေကြးျကားမွာေတာ့ ဝက္မစြတ္ကို ျဖတ္လာရတယ္။ ဝက္မစြတ္ နဝေဒးတို့၊ ေယာမင္းျကီးတို့၊ ဝက္မစြတ္ ဝန္ေထာက္မင္းတို့ကို သတိရေနမိတယ္။ အေဝးေျပးကားဟာ စုတ္ခ်ာလြန္းတဲ့လမ္းေျကာင့္ လွုပ္လီလွုပ္လဲ့သာ ေမာင္းနိုင္ပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ လူျကီးေတြဟာ ကားအေကာင္းစားေတြ စီးေနရတာေျကာင့္ ဖင္ဇိမ္က်ျပီး မသိဘဲ ေနတာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဒီလမ္းေတြကို မသံုးဘဲ ေလေျကာင္းခရီးနဲ့ သြားေနျကလို့ ဒီလို လမ္းေတြ ဒီေလာက္ ဆိုးေနတာကို မသိျကတာလား၊ တမင္သက္သက္ကို မျပင္တာလား ဆိုတာကို က်ြန္ေတာှ ေတြးလို့ မရဘူး။ မေကြးရဲ့ ဧရာဝတီျမစ္ တဖက္ကမ္းမွာ မင္းဘူးတို့ စလင္းတို့ ရွိတယ္။ မင္းဘူးမွာ ရြွံ့မီးေတာင္ေတြ၊ နဂါးပြက္အိုင္ေတြ ရွိသတဲ့။ က်ြန္ေတာှ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးေသးပါဘူး။ တေကာင္းကေန စူဠာသမဿဘဝနဲ့ မဟာသမဿဘဝကို ဧရာဝတီျမစ္အတိုင္း ေမ်ွာလိုက္ရာမွာ စဏဿဍမုခိဘီလူးမက မ်က္စိအလင္းရေအာင္ ကုေပးလို့ စကု၊ မ်က္စိအလင္း စရရာ ေနရာကို စလင္းလို့ ေခါှတယ္လို့ ရာဇဝင္မွာ ဖတ္ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို စလင္းက ဧရာဝတီ ျမစ္ညာမွာ ျဖစ္ေနျပီး စကုက ေအာက္ေရာက္ေနတယ္ မသိဘူး။ ဒီလိုဆိုရင္ သူတို့ကို ေမ်ွာလိုက္တာ မျဖစ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ဆန္တက္တာပဲ ျဖစ္ရမယ္။ မ်က္ကန္းနွစ္ေယာက္က ေဖာင္နဲ့ ဧရာဝတီကို ဆန္တက္ဖို့ ဆိုတာကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္တဲ့ကိစဿစ။ စကုနဲ့ စလင္း ေနရာမွားျပီးမ်ား အမည္ေပးထားသလားလို့ ရယ္စရာ ေတြးမိေသးတယ္။ ဒီျမစ္တေျကာကိုေတာ့ ဆရာျကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းက အကန္းေတာင္ သြားလို့ရတဲ့ ခရီးလို့ မွတ္ခ်က္ျပုပါတယ္။
မေကြးကိုေက်ာှေတာ့ ယင္းေခ်ာင္းကိုျဖတ္ျပီး ေတာင္တြင္းျကီး နယ္ထဲကို ဝင္တယ္။ အဲဒီမွာ ခဏတာ နားပါတယ္။ ေတာင္တြင္းျကီးမွာ ေရွးေဟာင္းျမို့ရွိတယ္။ တေန့ေန့ေတာ့ လာေလ့လာမယ္လို့ ေတးထားတယ္။ ေတာင္တြင္းျကီးကေန ေအာင္လံသြားတဲ့ လမ္းမွာေတာ့ ဆရာေမာင္ေခ်ာနြယ္ရဲ့ နာမည္ေက်ာှ ဆတ္သြား ကို ျဖတ္ရပါတယ္။ ဆရာ့ကဗ်ာနဲ့တင္ နာမည္ေက်ာှခဲ့တဲ့ ျမို့ငယ္ေလးလို့ က်ြန္ေတာှ ထင္မိတယ္။ ေအာင္လံအထြက္မွာ ဘြက္ျကီးေခ်ာင္းကို ျဖတ္ေဖာက္ထားတဲ့ တံတားျကီး တစ္စင္းကို ေက်ာှရတယ္။ ျပည္ကိုေရာက္ေတာ့ မနက္၂နာရီေက်ာှ ရွိေနပါျပီ။ ျပည္ကေန ဒီဘက္က လမ္းေကာင္းတာမို့ တစ္လမ္းလံုးလည္း မအိပ္ရေသးတာနဲ့ ငိုက္ခနဲ ျဖစ္သြားလိုက္တာ သတိရလို့ ျကည့္လိုက္ေတာ့ အေဝးေျပးစခန္းကိုေတာင္ ေရာက္လို့ ေနပါျပီ။ မနက္ ဂနာရီဗ်ား။
Sunday, April 20, 2008
Bagan Photo Set(1)
Bagan Photo Set(1)
 |
| Bagan |
ပုဂံ ဓာတ္ပံုအခ်ို့ကို PICASA မွာတင္ထားလိုက္ပါတယ္။ စိတ္တိုင္းေတာ့ သိပ္မက်ပါဘူး။ ျဖစ္နိုင္ရင္ မွန္ဘီလူး အမ်ိုးမ်ိုးနဲ့ ရိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ရွိေနတဲ့ မွန္ဘီလူးေလးေတာင္ မျပင္နိုင္ေသးတာမို့ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာှသီဟစိုးဆီက ငွားရိုက္လာရတာပါ။ လာေရာက္ ျကည့္ရွု အျကံေပးပါလို့ ဖိတ္ေခါှပါတယ္။
Social Networking
ကမဿဘာျကီးကိုျပားသြားေစတဲ့ လူထုကြန္ယက္ (Social Networking)
Social Networking ဆိုတာ ထင္ရွားက်ယ္ျပန့္လာတဲ့ အင္တာနက္ ယဉ္ေက်းမွု တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ အင္တာနက္ေပါှမွာ တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ စုေဝးဆက္သြယ္ရာ ဆံုရပ္ ေနရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
နည္းပညာ တိုးတက္လာတာနဲ့အမ်ွ၊ လူေနမွု ျမင့္မားလာတာနဲ့အမ်ွ လူေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္ အခ်ိန္ေတြ၊ လြတ္လပ္မွုေတြ ဆံုးရွံုးလာရပါတယ္။ မနက္မိုးလင္းကတည္းက အလုပ္စလုပ္လိုက္တာ ညေနမိုးခ်ုပ္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္၊ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ့ ပင္ပန္းနြမ္းနယ္မွုေျကာင့္ အနားယူရတာမို့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြနဲ့ ေတြ့ဆံုခ်ိန္၊ လြတ္လြပ္လပ္လပ္ အနားယူခ်ိန္၊ စာျကည့္တိုက္သြားျပီး စာအုပ္သြားဖတ္ခ်ိန္ စတဲ့ အရာေတြမွာ တျဖည္းျဖည္း အားနည္းလာပါတယ္။ ဟိုးအရင္ကဆို က်ြန္ေတာှတို့ တေတြမွာ တီးပါတီေတြ၊ ညစာစားပြဲေတြ၊ ေပ်ာှပြဲရြွင္ပြဲေတြ စတဲ့ လူမွုေရး Social Welfare ကိစဿစေလးေတြကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ကိုင္ျဖစ္ျကေသးတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အထက္ကလို အေျကာင္းေျကာင္းေတြေျကာင့္ မအားလပ္ ျကေတာ့တာမို့ အခင္မင္ဆံုးဆိုတဲ့ တစ္ျမို့ထဲေန သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ့ေတာင္ ေတြ့ဆံုဖို့ဆိုတာ ခ်ိန္းလို့ မရနိုင္ေအာင္ပါပဲ။ ဒီလိုနဲ့ က်ြန္ေတာှတို့ဟာ အလုပ္ေတြ အတြက္ပဲ အခ်ိန္ေပး အာရံုစိုက္ေနရျပီး လူမွုေရး ကိစဿစေလးေတြမွာေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ေဝးကြာလာျကရတယ္။ ဒီအေျခအေနမွာ လူသားေတြရဲ့ ထြက္ေပါက္တစ္ခု အေနနဲ့ Social Networking ဆိုတဲ့ အင္တာနက္ ဆံုရပ္ကေလးေတြ ေပါှေပါက္လာခဲ့တာပါပဲ။
နည္းပညာ တိုးတက္လာတာနဲ့အမ်ွ၊ လူေနမွု ျမင့္မားလာတာနဲ့အမ်ွ လူေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္ အခ်ိန္ေတြ၊ လြတ္လပ္မွုေတြ ဆံုးရွံုးလာရပါတယ္။ မနက္မိုးလင္းကတည္းက အလုပ္စလုပ္လိုက္တာ ညေနမိုးခ်ုပ္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္၊ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ့ ပင္ပန္းနြမ္းနယ္မွုေျကာင့္ အနားယူရတာမို့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြနဲ့ ေတြ့ဆံုခ်ိန္၊ လြတ္လြပ္လပ္လပ္ အနားယူခ်ိန္၊ စာျကည့္တိုက္သြားျပီး စာအုပ္သြားဖတ္ခ်ိန္ စတဲ့ အရာေတြမွာ တျဖည္းျဖည္း အားနည္းလာပါတယ္။ ဟိုးအရင္ကဆို က်ြန္ေတာှတို့ တေတြမွာ တီးပါတီေတြ၊ ညစာစားပြဲေတြ၊ ေပ်ာှပြဲရြွင္ပြဲေတြ စတဲ့ လူမွုေရး Social Welfare ကိစဿစေလးေတြကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ကိုင္ျဖစ္ျကေသးတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အထက္ကလို အေျကာင္းေျကာင္းေတြေျကာင့္ မအားလပ္ ျကေတာ့တာမို့ အခင္မင္ဆံုးဆိုတဲ့ တစ္ျမို့ထဲေန သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ့ေတာင္ ေတြ့ဆံုဖို့ဆိုတာ ခ်ိန္းလို့ မရနိုင္ေအာင္ပါပဲ။ ဒီလိုနဲ့ က်ြန္ေတာှတို့ဟာ အလုပ္ေတြ အတြက္ပဲ အခ်ိန္ေပး အာရံုစိုက္ေနရျပီး လူမွုေရး ကိစဿစေလးေတြမွာေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ေဝးကြာလာျကရတယ္။ ဒီအေျခအေနမွာ လူသားေတြရဲ့ ထြက္ေပါက္တစ္ခု အေနနဲ့ Social Networking ဆိုတဲ့ အင္တာနက္ ဆံုရပ္ကေလးေတြ ေပါှေပါက္လာခဲ့တာပါပဲ။
Social Networking ေတြမွာ ပံုစံအမ်ိုးမ်ိုး ရွိနိုင္ပါတယ္။ တခ်ို့က သီးျခား ကြန္ယက္ေလး တစ္ခု အေနနဲ့ တည္ရွိတယ္။ တစ္ခ်ို့က အဲဒီလို သီးျခားကြန္ယက္ေလးေတြ အမ်ားျကီး ေပါင္းထားတဲ့ ကြန္ယက္ျကီး တစ္ခု အေနနဲ့ တည္ရွိတယ္။ တစ္ခ်ို့က စီးပြားေရး ဆံုရပ္ေလး တစ္ခုအေနနဲ့ တည္ရွိတယ္။ တစ္ခ်ို့က ျကင္သူရွာတဲ့ ေနရာေလး တစ္ခု အေနနဲ့ ရပ္တည္ျကတယ္။ တစ္ခ်ို့က ကိုယ္ပိုင္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အခ်က္အလက္ မွတ္တမ္းတင္ရာ ေနရာေလး ပံုစံအျဖစ္နဲ့ ရပ္တည္ျကတယ္။
ပံုစံကေတာ့ ကိုယ္နဲ့ အပ္စပ္ရာ အဖြဲ့ေလး အဖြဲ့ေလးေတြအလိုက္ စုေဝးျကျပီး၊ ေနာက္တစ္ဆင့္ အေနနဲ့ အဲဒီလို အဖြဲ့ေလးေတြ အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ျပီး ပိုျကီးမားတဲ့ ကြန္ယက္ျကီး တစ္ခုကို ဖန္တီးယူျခင္းပါပဲ။ လူသိမ်ားျပီး က်ယ္ျပန့္ ထင္ရွားတဲ့ General Social Networking ေနရာေလးေတြကေတာ့ MySpace၊ Facebook၊ Ning၊ Multiply စတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ဒီလူထုဆံုရပ္ကြန္ယက္ျကီးမွာ ေတြ့ဆံုမွု သက္သက္ဆိုတာထက္ ပိုတဲ့ ေလးနက္မွုေတြ အမ်ားျကီး ရွိပါတယ္။ အဓိက အေနနဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ ျဖန့္ေဝျခင္း၊ အသိပညာေပးျခင္း၊ ဆက္သြယ္ေရး စတာေတြလည္း ပါဝင္ပါေသးတယ္။ Social Networking လို့ဆိုတာနဲ့ တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ အင္တာနက္ေပါှမွာ ကူးလူးဆက္ဆံေနျကတာကို ျမင္ျကည့္နိုင္ပါတယ္။
အင္တာနက္ေပါှမွာ အလြန္ထင္ရွားတဲ့ ဝီကီပီးဒီးယား ဆိုရင္ တစ္ကမဿဘာလံုးကလူေတြ အားလံုး ဝိုင္းျပီး ေရးေနျကတဲ့ အခမဲ့ စြယ္စံုက်မ္းျကီးတစ္ခုပါ။ ဘယ္သူကမွ ေရးပါလို့ မတိုက္တြန္း ရဘဲနဲ့ အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္ေတြ အားလံုး ကိုယ္က်ြမ္းက်င္ရာ ဘာသာရပ္ေတြကို သူေရး ငါေရးနဲ့ ဝိုင္းေရးလိုက္ျကတာ အခုဆိုရင္ အလြန္ကို က်ယ္ျပန့္ ျကီးမားတဲ့ လူအမ်ား မွီျငမ္းကိုးကားရာ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္လို့လာပါျပီ။ Del.icio.us တို့ Digg တို့မွာ ဆိုရင္လည္း တကမဿဘာလံုးက ထူးဆန္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္၊ ေတြ့ရွိမွု၊ သတင္း၊ အခ်က္အလက္ အသစ္အဆန္းေတြကို ေဒသအသီးသီးက လူေတြက ျဖန့္ေဝေပးေနျကတာပါ။ Facebook, Myspace လိုေနရာမ်ိုးေတြမွာ ဟိုဘက္ ကမဿဘာျခမ္းက တစ္ေယာက္နဲ့ ဒီဘက္ ကမဿဘာျခမ္းကတစ္ေယာက္ စာေတြ၊ ဓာတ္ပံုေတြ၊ လက္ေဆာင္ေတြ အျပန္အလွန္ပို့ရင္း နယ္ေက်ာှ ယဉ္ေက်းမွု ကူးလူးဆက္ဆံမွုေတြ ျဖစ္လာပါျပီ။
ဒီေနရာမွာ ေရွးရိုးစြဲ အစဉ္အလာျကီးေတြ ဆုပ္ကိုင္ထားသူေတြကေတာ့ Social Networking ဆိုတာကို အနဿတရာယ္တစ္ခုလို့ ျမင္ျကပါတယ္။ သူတို့က အထက္ကလို ဆက္ဆံမွုေတြကေန ယဉ္ေက်းမွုေတြ ထိခိုက္နိုင္တယ္၊ စာရိတဿတပ်က္ျပားနိုင္တယ္၊ အခ်ိန္ကုန္ေစတယ္၊ လူငယ္ထုကို ပ်က္စီးေစတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအျမင္မ်ိုးေတြ ရွိျကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန့လို Globalization ေခတ္ျကီးမွာ နည္းပညာနဲ့၊ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ယဉ္ေက်းမွုကိုေတာ့ တားဆီး ပိတ္ပင္ထားလို့ မရနိုင္ပါဘူး။ သူတို့က ဘယ္ေလာက္ပဲ မေကာင္းပါဘူးေျပာေျပာ၊ လူငယ္ေတြကို ပိတ္ပင္တားဆီးပါေစ ဒီယဉ္ေက်းမွုရဲ့ သိသာလြန္းတဲ့ ေကာင္းက်ိုးေတြေျကာင့္ တေန့တျခား Social Networking ဆိုဒ္ေတြဟာ ျကီးထြားလာေနပါတယ္။
Social Networking လို့ ေယဘုယ် ေျပာေနေပမယ့္ အဲဒီအထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ကဏဿဍအသီးသီး၊ ဝဘ္ဆိုဒ္ အသီးသီးမွာ ကြဲျပားတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေတြ၊ လုပ္ငန္း လုပ္ေဆာင္ပံုေတြ ရွိေနနိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ဘယ္လို ေနရာမ်ိုးမွာ စိတ္ဝင္စားတယ္ ဆိုတာကို လိုက္ျပီး ကိုယ္နဲ့ အပ္စပ္တဲ့ ေနရာကို ေရြးခ်ယ္ နိုင္ပါတယ္။ အျကမ္းအားျဖင့္ေတာ့
စသည္ျဖင့္ ခြဲျခားနိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို့မ်ား ကိုယ္က အင္တာနက္ေပါှမွာ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရခ်င္တယ္၊ အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္ ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ပထမ အမ်ိုးအစားကို ေရြးခ်ယ္ရပါမယ္။ ဒုတိယ တစ္ခုက စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြနဲ့ ပတ္သတ္တဲ့ ပိုျပီး Specific ျဖစ္တဲ့ ေနရာဆိုပါေတာ့။ တတိယ တစ္ခုကေတာ့ Match.Com လို ကိုယ္နဲ့ အပ္စပ္တဲ့သူေတြကို ရွာတဲ့ေနရာ၊ ျကင္ေဖာှရွာတဲ့ ေနရာမ်ိုးပါ။ စတုတဿထ တစ္ခုကေတာ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အခ်က္အလက္ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ေနရာဆိုပါေတာ့။
ပံုစံကေတာ့ ကိုယ္နဲ့ အပ္စပ္ရာ အဖြဲ့ေလး အဖြဲ့ေလးေတြအလိုက္ စုေဝးျကျပီး၊ ေနာက္တစ္ဆင့္ အေနနဲ့ အဲဒီလို အဖြဲ့ေလးေတြ အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ျပီး ပိုျကီးမားတဲ့ ကြန္ယက္ျကီး တစ္ခုကို ဖန္တီးယူျခင္းပါပဲ။ လူသိမ်ားျပီး က်ယ္ျပန့္ ထင္ရွားတဲ့ General Social Networking ေနရာေလးေတြကေတာ့ MySpace၊ Facebook၊ Ning၊ Multiply စတာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ဒီလူထုဆံုရပ္ကြန္ယက္ျကီးမွာ ေတြ့ဆံုမွု သက္သက္ဆိုတာထက္ ပိုတဲ့ ေလးနက္မွုေတြ အမ်ားျကီး ရွိပါတယ္။ အဓိက အေနနဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ ျဖန့္ေဝျခင္း၊ အသိပညာေပးျခင္း၊ ဆက္သြယ္ေရး စတာေတြလည္း ပါဝင္ပါေသးတယ္။ Social Networking လို့ဆိုတာနဲ့ တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ အင္တာနက္ေပါှမွာ ကူးလူးဆက္ဆံေနျကတာကို ျမင္ျကည့္နိုင္ပါတယ္။
အင္တာနက္ေပါှမွာ အလြန္ထင္ရွားတဲ့ ဝီကီပီးဒီးယား ဆိုရင္ တစ္ကမဿဘာလံုးကလူေတြ အားလံုး ဝိုင္းျပီး ေရးေနျကတဲ့ အခမဲ့ စြယ္စံုက်မ္းျကီးတစ္ခုပါ။ ဘယ္သူကမွ ေရးပါလို့ မတိုက္တြန္း ရဘဲနဲ့ အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္ေတြ အားလံုး ကိုယ္က်ြမ္းက်င္ရာ ဘာသာရပ္ေတြကို သူေရး ငါေရးနဲ့ ဝိုင္းေရးလိုက္ျကတာ အခုဆိုရင္ အလြန္ကို က်ယ္ျပန့္ ျကီးမားတဲ့ လူအမ်ား မွီျငမ္းကိုးကားရာ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္လို့လာပါျပီ။ Del.icio.us တို့ Digg တို့မွာ ဆိုရင္လည္း တကမဿဘာလံုးက ထူးဆန္းတဲ့ အျဖစ္အပ်က္၊ ေတြ့ရွိမွု၊ သတင္း၊ အခ်က္အလက္ အသစ္အဆန္းေတြကို ေဒသအသီးသီးက လူေတြက ျဖန့္ေဝေပးေနျကတာပါ။ Facebook, Myspace လိုေနရာမ်ိုးေတြမွာ ဟိုဘက္ ကမဿဘာျခမ္းက တစ္ေယာက္နဲ့ ဒီဘက္ ကမဿဘာျခမ္းကတစ္ေယာက္ စာေတြ၊ ဓာတ္ပံုေတြ၊ လက္ေဆာင္ေတြ အျပန္အလွန္ပို့ရင္း နယ္ေက်ာှ ယဉ္ေက်းမွု ကူးလူးဆက္ဆံမွုေတြ ျဖစ္လာပါျပီ။
ဒီေနရာမွာ ေရွးရိုးစြဲ အစဉ္အလာျကီးေတြ ဆုပ္ကိုင္ထားသူေတြကေတာ့ Social Networking ဆိုတာကို အနဿတရာယ္တစ္ခုလို့ ျမင္ျကပါတယ္။ သူတို့က အထက္ကလို ဆက္ဆံမွုေတြကေန ယဉ္ေက်းမွုေတြ ထိခိုက္နိုင္တယ္၊ စာရိတဿတပ်က္ျပားနိုင္တယ္၊ အခ်ိန္ကုန္ေစတယ္၊ လူငယ္ထုကို ပ်က္စီးေစတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအျမင္မ်ိုးေတြ ရွိျကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန့လို Globalization ေခတ္ျကီးမွာ နည္းပညာနဲ့၊ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ယဉ္ေက်းမွုကိုေတာ့ တားဆီး ပိတ္ပင္ထားလို့ မရနိုင္ပါဘူး။ သူတို့က ဘယ္ေလာက္ပဲ မေကာင္းပါဘူးေျပာေျပာ၊ လူငယ္ေတြကို ပိတ္ပင္တားဆီးပါေစ ဒီယဉ္ေက်းမွုရဲ့ သိသာလြန္းတဲ့ ေကာင္းက်ိုးေတြေျကာင့္ တေန့တျခား Social Networking ဆိုဒ္ေတြဟာ ျကီးထြားလာေနပါတယ္။
Social Networking လို့ ေယဘုယ် ေျပာေနေပမယ့္ အဲဒီအထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ကဏဿဍအသီးသီး၊ ဝဘ္ဆိုဒ္ အသီးသီးမွာ ကြဲျပားတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေတြ၊ လုပ္ငန္း လုပ္ေဆာင္ပံုေတြ ရွိေနနိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ဘယ္လို ေနရာမ်ိုးမွာ စိတ္ဝင္စားတယ္ ဆိုတာကို လိုက္ျပီး ကိုယ္နဲ့ အပ္စပ္တဲ့ ေနရာကို ေရြးခ်ယ္ နိုင္ပါတယ္။ အျကမ္းအားျဖင့္ေတာ့
- Online Social Community
- Social Business Networks
- Online Matchmaking
- Alumni Networks
စသည္ျဖင့္ ခြဲျခားနိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို့မ်ား ကိုယ္က အင္တာနက္ေပါှမွာ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ ရခ်င္တယ္၊ အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္ ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ပထမ အမ်ိုးအစားကို ေရြးခ်ယ္ရပါမယ္။ ဒုတိယ တစ္ခုက စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြနဲ့ ပတ္သတ္တဲ့ ပိုျပီး Specific ျဖစ္တဲ့ ေနရာဆိုပါေတာ့။ တတိယ တစ္ခုကေတာ့ Match.Com လို ကိုယ္နဲ့ အပ္စပ္တဲ့သူေတြကို ရွာတဲ့ေနရာ၊ ျကင္ေဖာှရွာတဲ့ ေနရာမ်ိုးပါ။ စတုတဿထ တစ္ခုကေတာ့ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အခ်က္အလက္ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ ေနရာဆိုပါေတာ့။
ဒီ Social Networking Sites ေတြကို ဒီေခတ္ရဲ့ Mediated Publics လို့ ေခါှျကပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို့လည္းဆိုေတာ့ လူေတြအားလံုး မီဒီယာ နည္းပညာနဲ့ ဒီေနရာျကီးမွာ တစုတေဝးတည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆံုစည္းနိုင္လို့ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဟာရဲ့ ထူးျခားခ်က္က ဘာလဲဆိုေတာ့ အသင္းဝင္ေတြ၊ အသံုးျပုသူေတြက Generate လုပ္တာျဖစ္တယ္။ အရင္ကဆို ဝဘ္ဆိုဒ္တစ္ခု လုပ္တဲ့အခါ ဒီဆိုဒ္ေတြရဲ့ ပိုင္ရွင္ကသာ အခ်က္အလက္ေတြ၊ သတင္းေတြကို တင္ေပးတယ္။ တည္းျဖတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုေနာက္ပိုင္း Ideology ေျပာင္းလဲလာျပီး Social Networking ဆိုဒ္ေတြဟာ ယူဇာေတြကို ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးလိုက္ျပီး ဒီဝဘ္ဆိုဒ္ျကီးကို သူတို့ကိုပဲ ေမာင္းနွင္ေစလိုက္တယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ ဒါျကီးကို တည္ေထာင္ေပးသူ၊ ထိန္းသိမ္းေပးသူ အျဖစ္ပဲ ေဆာင္ရြက္ေတာ့တယ္။ ဒီအခ်က္ေလးဟာ တကယ္ကို အေျပာင္းအလဲျကီးမားစြာ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။
Social Networking Site ေတြရဲ့ မူလအစကိုေတာ့ Sixdegrees.Com ဆိုျပီးေတာ့ အသိအမွတ္ျပုထား ျကပါတယ္။ Sixdegrees.Com ကို ၁၉၉ရခုနွစ္မွာ စတင္ တည္ေထာင္ခဲ့ျပီး ယူဇာေတြကို ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ ပရိုဖိုင္းေတြ လုပ္ခြင့္ျပုတယ္၊ မိတ္ေဆြေတြရဲ့ လိပ္စာစာရင္းေတြ လုပ္ခြင့္ျပုခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္ အဲဒါေတြကို ျကည့္ခြင့္ရေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ သူ့အရင္က အဲဒီလိုမ်ိုး ဒါေတြအားလံုးကို ပူးေပါင္းခဲ့သူ မရွိေသးပါဘူး။ ဒါေျကာင့္ Sixdegrees.Com ကို Social Networking ရဲ့အစပထမလို့ သတ္မွတ္ျကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ၂၀၀၀ ခုနွစ္မွာေတာ့ ဒီကုမဿပဏီဟာ အသံုးျပုသူ သန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ရရွိျပီးကာမွ အျခားစီးပြားေရး အခက္အခဲေတြေျကာင့္ ရပ္ဆိုင္းသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း သူဟာ အဲဒီေခတ္မွာ အားလံုးရဲ့ ေရွ့ေဆာင္လမ္းျပ ျဖစ္ခဲ့တာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ျငင္းလို့ မရနိုင္ပါဘူး။ သူ့ရဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ နည္းပညာ ဖြံ့ျဖိုးလာတာနဲ့အမ်ွ သူ့ရဲ့လမ္းစဉ္အတိုင္းသာမက အျခားေသာ နည္းစနစ္ အသစ္ေတြ ထပ္ထပ္ျဖည့္သြင္းျပီး ေပါင္းစပ္လာလိုက္ျကတာ ယေန့ေခတ္ Facebook၊ Myspace တို့လို အလြန္က်ယ္ျပန့္တဲ့ Network ျကီးတစ္ခုအေနနဲ့ ျဖစ္လာျပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာလို့ လူေတြဟာ ဒီလို SNS ေတြအေပါှမွာ အာရံုစိုက္ ျဖန့္က်က္လာျကသလဲ ဆိုတာကလည္း စိတ္ဝင္စားဖို့ ေကာင္းပါတယ္။ Printed Media ေတြေပါှက ဂ်ာနယ္လစ္ေတြ၊ စာေရးသူေတြလိုပဲ အြန္လိုင္း SNS ေတြေပါှက Bloggerေတြ၊ ဖိုရမ္မာေတြ၊ သတင္းသမားေတြ၊ ပညာရွင္ေတြမွာလည္း အျမဲေစာင့္ျကည့္ ဖတ္ရွုေလ့လာရတဲ့ သူေတြ ရွိပါတယ္။ ဆိုလိုတာက အျပင္က စာေရးဆရာေတြမွာလိုပဲ အင္တာနက္ စာေရးသူေတြမွာလည္း သူတို့ရဲ့ ပရိသတ္ေတြ ကမဿဘာနဲ့အဝွန္း ရွိေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ျပီးေတာ့ ဒီကြန္ယက္ျကီး အေပါှမွာက Printed Media ေတြလို အျကာျကီး ေစာင့္စားေနစရာ မလိုဘဲ သူတို့ အခုေရး ကိုယ္က အခုဖတ္ ခ်က္ခ်င္း ရသလို အဲဒီလိုမ်ိုး ေရးသားသူေတြကလည္း အမ်ားျကီး ရွိေနတဲ့အတြက္ ဒီရပ္ဝန္းျကီးဟာ ေရးသူနဲ့ ဖတ္သူျကားမွာ Interactive ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အရင္ကဆို လူေတြဟာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အခ်က္အလက္ေတြကို လ်ွို့ဝွက္ သိမ္းဆည္းထားတတ္ျကေပမယ့္ အခုေတာ့ အင္တာနက္ေပါှမွာပါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္လာျကတာေျကာင့္ တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ ပိုျပီး ဆက္ဆံရ လြယ္ကူလာေစတယ္လို့ ယူဆလို့ ရပါတယ္။
အေရးအျကီးဆံုး တစ္ခုက ဘယ္ေနရာမွာ ဘာနည္းပညာ ရွိေနတယ္၊ ဘယ္အရာကို လိုခ်င္ရင္ ဘယ္ေနရာမွာ ရွာျကတယ္၊ ဘယ္သူ့ကို ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို ဆက္သြယ္လို့ရမယ္ ဆိုတဲ့ ရင္းျမစ္ ေနရာေတြ ျဖစ္လာတာပါပဲ။ ဒါဟာလည္း လြန္စြာမွ စိတ္လွုပ္ရွားစရာပါပဲ။ က်ြန္ေတာှတို့ဟာ ကတြတ္ေပါက္က ဗ်ိုင္းလို ထြက္လာတဲ့ နည္းပညာေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြကို ဒီလိုေနရာမ်ိုးေတြကေန ေစာင့္ျကည့္ အကဲျဖတ္ေနရံုပါပဲ။ သူမ်ားေတြရဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြကို နားေထာင္ေနရံုပါပဲ။ ကိုယ္လိုအပ္တဲ့ အရာေတြ အတြက္လည္း တကမဿဘာလံုးက လူေတြနဲ့ သတင္းဖလွယ္ရင္း ရွာေဖြ ရယူေနရံုပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး ဒီလိုပဲ စဉ္းစားျကည့္ပါဦး။ လြန္ခဲ့တဲ့ အနွစ္နွစ္ဆယ္၊ သံုးဆယ္ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကေလးဘဝကတည္းက ကြဲကြာခဲ့ျကတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ မေမ်ွာှလင့္ပဲ တစ္ေနရာရာမွာ ျပန္ေတြ့မယ္ဆိုရင္ ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ ျကည္နူးျကမလဲ။ က်ယ္ေျပာတဲ့ အျပင္ေလာကျကီးမွာက မေမ်ွာှလင့္ဘဲ ျပန္ေတြ့တယ္ဆိုတာက ျဖစ္နိုင္ဖို့ ခက္ခဲပါေသးတယ္။ Social Networking Sites ေတြအေပါှမွာေတာ့ မျဖစ္နိုင္စရာဆိုတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေျကာင့္လည္း ကမဿဘာျကီးဟာ လံုးေနရာက ျပန္ျပားသြားျပီဆိုတဲ့ စကားေပါှလာတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။
ဘာလို့ လူေတြဟာ ဒီလို SNS ေတြအေပါှမွာ အာရံုစိုက္ ျဖန့္က်က္လာျကသလဲ ဆိုတာကလည္း စိတ္ဝင္စားဖို့ ေကာင္းပါတယ္။ Printed Media ေတြေပါှက ဂ်ာနယ္လစ္ေတြ၊ စာေရးသူေတြလိုပဲ အြန္လိုင္း SNS ေတြေပါှက Bloggerေတြ၊ ဖိုရမ္မာေတြ၊ သတင္းသမားေတြ၊ ပညာရွင္ေတြမွာလည္း အျမဲေစာင့္ျကည့္ ဖတ္ရွုေလ့လာရတဲ့ သူေတြ ရွိပါတယ္။ ဆိုလိုတာက အျပင္က စာေရးဆရာေတြမွာလိုပဲ အင္တာနက္ စာေရးသူေတြမွာလည္း သူတို့ရဲ့ ပရိသတ္ေတြ ကမဿဘာနဲ့အဝွန္း ရွိေနတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ျပီးေတာ့ ဒီကြန္ယက္ျကီး အေပါှမွာက Printed Media ေတြလို အျကာျကီး ေစာင့္စားေနစရာ မလိုဘဲ သူတို့ အခုေရး ကိုယ္က အခုဖတ္ ခ်က္ခ်င္း ရသလို အဲဒီလိုမ်ိုး ေရးသားသူေတြကလည္း အမ်ားျကီး ရွိေနတဲ့အတြက္ ဒီရပ္ဝန္းျကီးဟာ ေရးသူနဲ့ ဖတ္သူျကားမွာ Interactive ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အရင္ကဆို လူေတြဟာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အခ်က္အလက္ေတြကို လ်ွို့ဝွက္ သိမ္းဆည္းထားတတ္ျကေပမယ့္ အခုေတာ့ အင္တာနက္ေပါှမွာပါ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္လာျကတာေျကာင့္ တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ ပိုျပီး ဆက္ဆံရ လြယ္ကူလာေစတယ္လို့ ယူဆလို့ ရပါတယ္။
အေရးအျကီးဆံုး တစ္ခုက ဘယ္ေနရာမွာ ဘာနည္းပညာ ရွိေနတယ္၊ ဘယ္အရာကို လိုခ်င္ရင္ ဘယ္ေနရာမွာ ရွာျကတယ္၊ ဘယ္သူ့ကို ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို ဆက္သြယ္လို့ရမယ္ ဆိုတဲ့ ရင္းျမစ္ ေနရာေတြ ျဖစ္လာတာပါပဲ။ ဒါဟာလည္း လြန္စြာမွ စိတ္လွုပ္ရွားစရာပါပဲ။ က်ြန္ေတာှတို့ဟာ ကတြတ္ေပါက္က ဗ်ိုင္းလို ထြက္လာတဲ့ နည္းပညာေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြကို ဒီလိုေနရာမ်ိုးေတြကေန ေစာင့္ျကည့္ အကဲျဖတ္ေနရံုပါပဲ။ သူမ်ားေတြရဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြကို နားေထာင္ေနရံုပါပဲ။ ကိုယ္လိုအပ္တဲ့ အရာေတြ အတြက္လည္း တကမဿဘာလံုးက လူေတြနဲ့ သတင္းဖလွယ္ရင္း ရွာေဖြ ရယူေနရံုပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး ဒီလိုပဲ စဉ္းစားျကည့္ပါဦး။ လြန္ခဲ့တဲ့ အနွစ္နွစ္ဆယ္၊ သံုးဆယ္ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကေလးဘဝကတည္းက ကြဲကြာခဲ့ျကတဲ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ မေမ်ွာှလင့္ပဲ တစ္ေနရာရာမွာ ျပန္ေတြ့မယ္ဆိုရင္ ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ ျကည္နူးျကမလဲ။ က်ယ္ေျပာတဲ့ အျပင္ေလာကျကီးမွာက မေမ်ွာှလင့္ဘဲ ျပန္ေတြ့တယ္ဆိုတာက ျဖစ္နိုင္ဖို့ ခက္ခဲပါေသးတယ္။ Social Networking Sites ေတြအေပါှမွာေတာ့ မျဖစ္နိုင္စရာဆိုတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေျကာင့္လည္း ကမဿဘာျကီးဟာ လံုးေနရာက ျပန္ျပားသြားျပီဆိုတဲ့ စကားေပါှလာတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။
future more reading
Social Networking
List of Social Networking Sites
Download this article as PDF| 450Kb | Fileden |
က်ြန္ေတာှ NO ကိုျကိုက္တယ္
က်ြန္ေတာှ ဒီေန့ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဝယ္လာတယ္။ ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္း ဖတ္ရင္း စိတ္ဓာတ္ေတြေတာင္ က်လာတယ္။ စိတ္လည္း မေကာင္းဘူး။ ရင္လည္းနာတယ္။ ရင္ထဲမွာေတာ့ ေျပာခ်င္တာ အမ်ားျကီးပါ။ ဒါေပမယ့္ ျမိုသိပ္လိုက္တယ္။ ျမိုသိပ္ရတာေတြလည္း က်ြန္ေတာှတို့ အတြက္ေတာ့ ေနသားတက် ျဖစ္ေနပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို ျမိုသိပ္ေနသူကိုမွ ထပ္တက္နင္းခ်င္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ လူေတြကိုေတာ့ က်ြန္ေတာှ သိပ္မုန္းတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ NO အဖြဲ့ရဲ့ သီခ်င္းေလးေတြ နားေထာင္ေနတယ္။ ရည္မြန္တို့ ရတနာလင္းတို့။ ေကာင္းတယ္ေနာှ။ က်ြန္ေတာှ NO ကိုျကိုက္တယ္။ မျပံုးခ်င္ေပမယ့္ ျပံုးလိုက္ပါတယ္ :)
PS: တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ နိုးသီခ်င္းေလး နားေထာင္ေနရင္း ေဗဒင္ဆရာျကီး ဘေလာ့ကို ေရာက္သြားမိျပန္ေတာ့ အယူေတာှမဂဿငလာ ဦးနိုးရဲ့ နိုး ဆိုတဲ့ ပိုစ့္ေလးကို ဖတ္လိုက္ရျပန္ေပါ့ဗ်ား။ ေကာင္းပါေလ့ ေကာင္းပါေလ့။ ဒီအျပံုးေလးကေတာ့ ျပံုးခ်င္လို့ကို ျပံုးလိုက္တာ။ :)
Saturday, April 19, 2008
Journey to the Giant Pagan
Journey to the Giant Pagan
မဂဿငလာပါ။ သျကဿငန္ကာလတြင္းမွာ ဘေလာ့ကို လာေရာက္လည္ပတ္ ဖတ္ရွု အျကံျပု သြားျကသူေတြ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာှကေတာ့ ခြင့္၁ဝရက္ ရတာမို့ မေရာက္ျဖစ္တာ ၁ဝနွစ္ေက်ာှျပီျဖစ္တဲ့ ပုဂံကို ေလ့လာေရး သြားပါတယ္။ အပူခ်ိန္ ၄ဝဒီဂရီ ေက်ာှေက်ာှေလာက္ ေနပူထဲမွာ စက္ဘီတစ္စီးနဲ့ လွည္းလမ္းေျကာင္းေတြ တေလ်ာက္က ပုဂံဘုရားေတြထဲသြား နံရံေဆးေရးေတြ၊ ေက်ာက္စာေတြ၊ အဂဿငေတပန္းေတြကို ဓာတ္ပံုလိုက္ရိုက္ရတာ အရမ္းပင္ပန္းေပမယ့္ သြားရတာ တန္တယ္လို့ ထင္ပါတယ္။ ပုဂံနဲ့ ပတ္သတ္ျပီး က်ြန္ေတာှ့ ခရီးသြား အေတြ့အျကံုေလးေတြ၊ လမ္းမွာ ျမင္ခဲ့ရတာေတြ၊ ဓာတ္ပံုထဲမွာ ေပါှလာတဲ့ ဝိညာဉ္ေတြ၊ က်ြန္ေတာှ လုပ္ခ်င္တာေတြ၊ ဒါေတြကိုလည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ ေရးသြားပါဦးမယ္။ ပိုက္ဆံကေတာ့ ကုန္လိုက္တာ ေသာက္ေသာက္လဲပါပဲ။ သျကဿငန္တြင္း သြားေရးလာေရး အဆင္မေျပတာေတြ၊ သယ္ယူပို့ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေတြ စုတ္ျပတ္တာေတြကလည္း အားလံုး သိျကတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ မပန္ဒိုရာ ဆုေတာင္းေပးသလို တစ္နွစ္ပတ္လံုး ဘိုင္မျပတ္ပါေစနဲ့ ဆိုတာေလးကိုေတာင္ ဆုမေတာင္း မိခဲ့တာ အခုမွ သတိရမိတယ္။ ခရီးစဉ္ဟာ စိတ္အေနွာက္အယွက္ ျဖစ္စရာ ကိစဿစအခ်ို့ ရွိခဲ့ေပမယ့္ က်ြန္ေတာှ့အတြက္ေတာ့ ရိုက္လာတဲ့ ဓာတ္ပံုေလးေတြ ျပန္ျကည့္မိရံုနဲ့တင္ အလြန္ေပ်ာှရြွင္မိပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ က်ြန္ေတာှ ေတြ့ရွိခဲ့တာေလးေတြကို ေရးေနတဲ့အျပင္ အေမလူထုေဒါှအမာ အေျကာင္းကိုလည္း က်ြန္ေတာှ့အျမင္ ေရးေနပါေသးတယ္။ ဒီအတြက္လည္း ဓာတ္ပံုေတြ ေဝမ်ွေပးတဲ့ အေမလူထုေဒါှအမာရဲ့ေျမး ဘိုဘို ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အေမ့လို အတဿထုပဿပတဿတိပံုစံမ်ိုး မေရးနိုင္ေပမယ့္ စာဖတ္သူ တစ္ေယာက္ကေန ျမင္တဲ့ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ ပံုစံမ်ိုးေလး ေရးထားပါတယ္။ အဆင္ေျပသလို တင္ေပးသြားပါမယ္။
မဂဿငလာပါ။ သျကဿငန္ကာလတြင္းမွာ ဘေလာ့ကို လာေရာက္လည္ပတ္ ဖတ္ရွု အျကံျပု သြားျကသူေတြ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာှကေတာ့ ခြင့္၁ဝရက္ ရတာမို့ မေရာက္ျဖစ္တာ ၁ဝနွစ္ေက်ာှျပီျဖစ္တဲ့ ပုဂံကို ေလ့လာေရး သြားပါတယ္။ အပူခ်ိန္ ၄ဝဒီဂရီ ေက်ာှေက်ာှေလာက္ ေနပူထဲမွာ စက္ဘီတစ္စီးနဲ့ လွည္းလမ္းေျကာင္းေတြ တေလ်ာက္က ပုဂံဘုရားေတြထဲသြား နံရံေဆးေရးေတြ၊ ေက်ာက္စာေတြ၊ အဂဿငေတပန္းေတြကို ဓာတ္ပံုလိုက္ရိုက္ရတာ အရမ္းပင္ပန္းေပမယ့္ သြားရတာ တန္တယ္လို့ ထင္ပါတယ္။ ပုဂံနဲ့ ပတ္သတ္ျပီး က်ြန္ေတာှ့ ခရီးသြား အေတြ့အျကံုေလးေတြ၊ လမ္းမွာ ျမင္ခဲ့ရတာေတြ၊ ဓာတ္ပံုထဲမွာ ေပါှလာတဲ့ ဝိညာဉ္ေတြ၊ က်ြန္ေတာှ လုပ္ခ်င္တာေတြ၊ ဒါေတြကိုလည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ ေရးသြားပါဦးမယ္။ ပိုက္ဆံကေတာ့ ကုန္လိုက္တာ ေသာက္ေသာက္လဲပါပဲ။ သျကဿငန္တြင္း သြားေရးလာေရး အဆင္မေျပတာေတြ၊ သယ္ယူပို့ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းေတြ စုတ္ျပတ္တာေတြကလည္း အားလံုး သိျကတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ မပန္ဒိုရာ ဆုေတာင္းေပးသလို တစ္နွစ္ပတ္လံုး ဘိုင္မျပတ္ပါေစနဲ့ ဆိုတာေလးကိုေတာင္ ဆုမေတာင္း မိခဲ့တာ အခုမွ သတိရမိတယ္။ ခရီးစဉ္ဟာ စိတ္အေနွာက္အယွက္ ျဖစ္စရာ ကိစဿစအခ်ို့ ရွိခဲ့ေပမယ့္ က်ြန္ေတာှ့အတြက္ေတာ့ ရိုက္လာတဲ့ ဓာတ္ပံုေလးေတြ ျပန္ျကည့္မိရံုနဲ့တင္ အလြန္ေပ်ာှရြွင္မိပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ က်ြန္ေတာှ ေတြ့ရွိခဲ့တာေလးေတြကို ေရးေနတဲ့အျပင္ အေမလူထုေဒါှအမာ အေျကာင္းကိုလည္း က်ြန္ေတာှ့အျမင္ ေရးေနပါေသးတယ္။ ဒီအတြက္လည္း ဓာတ္ပံုေတြ ေဝမ်ွေပးတဲ့ အေမလူထုေဒါှအမာရဲ့ေျမး ဘိုဘို ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အေမ့လို အတဿထုပဿပတဿတိပံုစံမ်ိုး မေရးနိုင္ေပမယ့္ စာဖတ္သူ တစ္ေယာက္ကေန ျမင္တဲ့ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ ပံုစံမ်ိုးေလး ေရးထားပါတယ္။ အဆင္ေျပသလို တင္ေပးသြားပါမယ္။
Saturday, April 5, 2008
၁နွစ္ျပည့္ ဖိုးဝအတြက္ ဆုေတာင္း
က်ြန္ေတာှ့ ေဘာှဒါအရင္းမ်ား လုပ္ျကတဲ့ ဖိုးဝ ဝဘ္ဆိုဒ္ေလး ဒီေန့ တစ္နွစ္ျပည့္တယ္။ က်ြန္ေတာှက အဲဒီအထဲမယ္ ရွယ္ယာဘာညာ မပါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အခ်င္းခ်င္းဆိုေတာ့ ဓာတ္ပံုရိုက္တဲ့ အခါမ်ားမွာေတာ့ ရံဖန္ရံခါ အကူအညီ ေပးျဖစ္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာှက ပလန္းနတ္ အဖြဲ့သားေတြကို အျမဲေျပာတာ ရွိတယ္။ ပလန္းနတ္ကို ျပိုင္နိုင္တာ ေလာေလာဆယ္ ဖိုးဝပဲ ရွိတယ္လို့။ သူတို့ကေတာ့ သိပ္ယံုျကည္ဟန္ မျပဘူး။ က်ြန္ေတာှကေတာ့ သိတယ္။ ဒါေျကာင့္ က်ြန္ေတာှ ပလန္းနတ္ကို တာဝန္ယူရတဲ့အခါ ဒီလိုေပါှလာမယ့္ ျပိုင္ဘက္ေတြအတြက္ ျပုျပင္ေျပာင္းလဲမွုေတြ လုပ္မယ္ဆိုျပီး ျပင္ဆင္ခဲ့ရတယ္။ (သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆိုေတာ့လည္း သူတို့အကြက္ေတြကို ျကိုျမင္တယ္ဗ် :))
အေျကာင္းက ဒီလို Community Portal ဆိုတာ အျမဲ လည္ပတ္နိုင္ဖို့ မလြယ္ကူဘူး။ လူနည္းနည္းေလးနဲ့လည္း လုပ္လို့ မရဘူး။ အရာရာကို ဖရီးဖရီးေတြနဲ့လည္း လုပ္လို့ မရဘူး။ ေငြေျကး အကုန္အက် မ်ားသလို အလုပ္လည္း ေတာှေတာှ ရွုပ္တယ္။ သူတို့လည္း အေတာှျကီး ရုန္းကန္ခဲ့ရတယ္။ အခုေတာ့ အေျခက်သြားျပီလို့ က်ြန္ေတာှ ယံုျကည္တယ္။ Community Portal ဆိုတာ ကဏဿဍေပါင္းစံု ပါဝင္ရတာမို့ သက္ဆိုင္ရာကဏဿဍမွာ ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ ျဖစ္မေနေအာင္ ျကိုးစားျကရတယ္။ လူမ်ား အေပ်ာှဖတ္ျကတဲ့ ေဗဒင္ကဏဿဍ အတြက္ေတာင္ တစ္လစာေပးျပီး ေဗဒင္ဆရာကို တြက္ခိုင္းရတယ္။ သတင္းေတြကို ဂ်ာနယ္ေတြ၊ မဂဿဂဇင္းေတြဆီက ကူးခ်လို့ မရဘူး။ သတင္းေထာက္ေတြဆီ ပိုက္ဆံေပးျပီး သတင္းဝယ္ရတယ္။ ဘာသာျပန္ခေပးျပီး ဘာသာျပန္ သတင္းေတြ ထည့္ရတယ္။ ေတာှေတာှ အလုပ္ရွုပ္ပါတယ္။ သူတို့လိုပဲ ေနာက္ထပ္ ျမင္ေနတဲ့ တစ္ခုက သားသီဟဆိုတဲ့ ညီေလးတစ္ေယာက္နဲ့ သူ့သူငယ္ခ်င္း တစ္စုလုပ္တဲ့ All Channel.Com. ဒါေလးကိုလည္း ေဇာက္ခ်ျပီးသာ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္တဲ့ ေပါှတယ္တစ္ခု ျဖစ္လာမယ္လို့ ယံုျကတယ္။ (ဒီ All Channel.com ကို ကြန္ပ်ူတာဂ်ာနယ္မွာ တလြဲေဖာှျပျခင္း ခံရတယ္လို့ သိရပါတယ္။ အဲဒီအေျကာင္းကို ကိုလင္းဦးရဲ့ဘေလာ့ဂ္မွာ အက်ယ္ဖတ္လို့ ရပါတယ္)
ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီလို ေပါှတယ္ေတြ ေပါှလာတာကို က်ြန္ေတာှက ျကိုဆိုပါတယ္။ ဒါကေန အင္တာနက္ စီးပြားေရး တစ္ခု အေျခတည္လို့ ရတယ္လို့ က်ြန္ေတာှတို့ ေတြ့ျဖစ္တိုင္း ေျပာျဖစ္ျကတယ္။ ဖိုးဝကို လုပ္စက ေငြေျကးကုန္က်မွု ေတာှေတာှမ်ားပါတယ္။ ဒါကိုလည္း က်ြန္ေတာှ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ေတာှေတာှ ခံစားခဲ့ျကရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုပ္ငန္းဟာ ေရရွည္လုပ္မွ အက်ိုးအျမတ္ ထြက္လာနိုင္တဲ့ Long Term Investment လုပ္ငန္းတစ္ခုပါ။ အခုေရတြင္းတူးျပီး အခုေရျကည္ေသာက္လို့ မရဘူးဆိုတာ သူတို့ နားလည္ခဲ့လို့လည္း အခုလို အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ေအာင္ျမင္လာတာပါ။ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ၊ ပံ့ပိုးေပး ျကသူေတြကလည္း အနုပညာ သမားေတြမို့ ဖိုးဝဆိုဒ္ေလးဟာ အနုပညာ ဆန္ေနတာကို ေတြ့ျကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို ၁နွစ္ျပည့္သြားခ်ိန္အထိ ေအာင္ျမင္စြာ လည္ပတ္နိုင္တာကိုလည္း ခ်ီးက်ူးစရာပါ။ ေနာက္ပိုင္းလည္း အသစ္အသစ္ေတြနဲ့ အျမဲတမ္း လည္ပတ္နိုင္ပါေစ၊ အျမဲေအာင္ျမင္ထင္ရွားတဲ့ ျမန္မာကြန္ျမူနတီ ေပါှတယ္တစ္ခု ျဖစ္ပါေစ၊ ျမန္မာေတြအတြက္ Recreation သာမက၊ သုတေရာ ရသပါ ေပးနိုင္တဲ့ ေပါှတယ္တစ္ခု ျဖစ္ပါေစလို့ က်ြန္ေတာှက ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ Rock PHOEWA!!!
Ancient Myanmar Photos and 37 Nats of Myanmar
Ancient Myanmar Photos and 37 Nats of Myanmar
Sir Richard Carnac Temple ရဲ့ 37 Nats ဆိုတဲ့ စာအုပ္ဟာ နာမည္ျကီး စာအုပ္တစ္အုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၀၆ ခုနွစ္က လန္ဒန္မွာ ထုတ္ေဝခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ နတ္သမိုင္း ေရးသားသူေတြ မွီးျငမ္းျကတဲ့ လက္စြဲစာအုပ္တစ္အုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို အျပင္မွာ ေကာှပီ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ လိုခ်င္တာက စာေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အထဲက ပံုေတြပါ။ ဒီပံုေတြကို Digitize လုပ္ခ်င္ေနတာ ေတာှေတာှျကာပါျပီ။ ဒါနဲ့ မူရင္းစာအုပ္ကို လိုက္ရွာမိတယ္။ မူရင္းစာအုပ္က အမဇံုမွာ ၄၇၅ ေပါင္ေလာက္ ရွိတယ္။ ကိုယ္နဲ့ စပ္ဆက္ ရာမွာ ေတြ့ရတာေတြကလည္း ေကာှပီေတြမို့ စိတ္တိုင္းမက်တာနဲ့ အင္တာနက္မွာ တက္ရွာတယ္။ ေတြ့တယ္။ ၃ရမင္း မကဘူး။ အျခား ရွားပါး ျမန္မာ ဓာတ္ပံုေတြကိုလည္း ရလိုက္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို့လည္း ျကည့္ခ်င္ျကမွာပဲ။ ပံုေတြက အတန္သင့္ ျကီးတယ္ ဆိုေပမယ့္ High Resolution ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေျကာင့္ ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္ေတြသံုးျပီး အျကီးခ်ဲ့ သိမ္းဆည္းထားလိုက္တယ္။ နတ္ပံုေတြနဲ့ ေရွးျမန္မာ ဓာတ္ပံုေတြ၊ ဝန္ျကီးမွူးျကီးေတြရဲ့ ဓာတ္ပံုေတြကို ျကည့္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ေဟာဒီေနရာမွာ ျကည့္လို့ရပါတယ္။ (NYPL Digital Gallery) ကြန္နက္ရွင္ မေကာင္းရင္ေတာ့ တက္တာျကာတတ္သလို တခါတေလ လံုးဝကို တက္မလာတတ္ဘူး။ ထူးထူးျခားျခား တန္ဖိုးရွိတာေလးေတြ ေတြ့ခဲ့ျကရင္လည္း က်ြန္ေတာှ့ကို လက္တို့ဖို့ မေမ့ျကပါနဲ့ဦး။ :)
Website : NYPL Digital Gallery
Sir Richard Carnac Temple ရဲ့ 37 Nats ဆိုတဲ့ စာအုပ္ဟာ နာမည္ျကီး စာအုပ္တစ္အုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၀၆ ခုနွစ္က လန္ဒန္မွာ ထုတ္ေဝခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ နတ္သမိုင္း ေရးသားသူေတြ မွီးျငမ္းျကတဲ့ လက္စြဲစာအုပ္တစ္အုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို အျပင္မွာ ေကာှပီ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ လိုခ်င္တာက စာေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အထဲက ပံုေတြပါ။ ဒီပံုေတြကို Digitize လုပ္ခ်င္ေနတာ ေတာှေတာှျကာပါျပီ။ ဒါနဲ့ မူရင္းစာအုပ္ကို လိုက္ရွာမိတယ္။ မူရင္းစာအုပ္က အမဇံုမွာ ၄၇၅ ေပါင္ေလာက္ ရွိတယ္။ ကိုယ္နဲ့ စပ္ဆက္ ရာမွာ ေတြ့ရတာေတြကလည္း ေကာှပီေတြမို့ စိတ္တိုင္းမက်တာနဲ့ အင္တာနက္မွာ တက္ရွာတယ္။ ေတြ့တယ္။ ၃ရမင္း မကဘူး။ အျခား ရွားပါး ျမန္မာ ဓာတ္ပံုေတြကိုလည္း ရလိုက္တယ္။ ခင္ဗ်ားတို့လည္း ျကည့္ခ်င္ျကမွာပဲ။ ပံုေတြက အတန္သင့္ ျကီးတယ္ ဆိုေပမယ့္ High Resolution ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေျကာင့္ ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္ေတြသံုးျပီး အျကီးခ်ဲ့ သိမ္းဆည္းထားလိုက္တယ္။ နတ္ပံုေတြနဲ့ ေရွးျမန္မာ ဓာတ္ပံုေတြ၊ ဝန္ျကီးမွူးျကီးေတြရဲ့ ဓာတ္ပံုေတြကို ျကည့္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ ေဟာဒီေနရာမွာ ျကည့္လို့ရပါတယ္။ (NYPL Digital Gallery) ကြန္နက္ရွင္ မေကာင္းရင္ေတာ့ တက္တာျကာတတ္သလို တခါတေလ လံုးဝကို တက္မလာတတ္ဘူး။ ထူးထူးျခားျခား တန္ဖိုးရွိတာေလးေတြ ေတြ့ခဲ့ျကရင္လည္း က်ြန္ေတာှ့ကို လက္တို့ဖို့ မေမ့ျကပါနဲ့ဦး။ :)
Website : NYPL Digital Gallery
Gordon Hannington Luce
Gordon Hannington Luce
Photo from: nla.gov.au
ဝဲမွယာ- ဇနီး-ေဒါှတီတီလုစ္၊ ေဂါှဒြန္လုစ္၊ ညီမ-ေဒါရာ၊ သား-ဂ်ြန္၊ သမီး- စန္ဒရာ
လုစ္ ဆိုတာ ျမန္မာစာေပနဲ့ ယဉ္ေက်းမွုမွာ ထင္ရွားတဲ့ အေနာက္နိုင္ငံသား ဆရာျကီး တစ္ဦးပါ။ ေတာှလား မေတာှဘူးလား ဆိုတာကေတာ့ ဆရာျကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းတို့ ကိုယ္တိုင္က ဆရာတင္ထားရသူ တစ္ဦးပါ။ လုစ္က ျမန္မာ့ရာဇဝင္ကို နွိမ္တယ္ေျပာေျပာ၊ ခ်ိုးခ်ိုးဖဲ့ဖဲ့ လုပ္ခဲ့တယ္ေျပာေျပာ သူက ဒီေလာကမွာေတာ့ Pioneer တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာှ့အေနနဲ့ကေတာ့ သိပ္ျကိုက္တယ္။ ျမန္မာေတြ အလကားေနရင္း ဘဝင္ေလဟပ္ေနတဲ့အစား ပုဂံရာဇဝင္ေတြ ရမ္းသမ္းမွန္းသမ္းျပီး လက္တန္း ေျပာေနျကတဲ့အစား နိုင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္က စနစ္တက် သုေတသန ျပုသြားပံုေတြဟာ ေျကာက္ခမန္း လိလိပါပဲ။ ဒါေတြကို ဒီဝဘ္ဆိုဒ္ကို ဖတ္လိုက္ရခ်ိန္မွာ ပိုပိုျပီး သိလာသလို ပိုပိုျပီး အားက်လာမိတယ္။
ဒီဆိုဒ္မွာ ေဂါှဒြန္လုစ္ရဲ့ လက္ေရးစာမူေတြ၊ စုေဆာင္းထားတာေတြ၊ ေျမပံုေတြ၊ ေတြ့ရွိခ်က္ေတြ အမ်ားျကီး ရွိပါတယ္။ သိပ္ကို အဖိုးတန္တဲ့ မွတ္တမ္းေတြပါပဲ။ ျမန္မာတစ္ေယာက္ အေနနဲ့ေတာင္ မလုပ္နိုင္ခဲ့တဲ့ အရာေတြ အမ်ားျကီးကို သူလုပ္သြားနိုင္ခဲ့တယ္။ တခ်ို့မွတ္တမ္းေတြဟာ က်ြန္ေတာှတို့ ျမန္မာျပည္မွာေတာင္ က်န္ရစ္ခဲ့မယ္ မထင္ဘူး။
ဒီဆိုဒ္က စာေတြကို Adobe Acrobat ေတြဘာေတြနဲ့ ဖတ္လို့ ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအတြက္ DJVU ဆိုတဲ့ Reader တစ္ခု လိုအပ္ပါတယ္။ Windows အတြက္ ဒီေနရာမွာ ရယူပါ (LizardTech)။ ဒါဆိုရင္ သူဆီက ဖိုင္ေတြကို ဘေရာက္ဇာမွာ ဖတ္လို့ ရပါလိမ့္မယ္။ စက္ထဲမွာ သိမ္းထားျပီး ဖတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း အဲဒီ DJVU ကိုဖတ္တဲ့ Viewer လိုအပ္ပါမယ္။ ေပ်ာှရြွင္ပါေစ။
Collection of Gordon Luce : SEALANG
Photo from: nla.gov.au
ဝဲမွယာ- ဇနီး-ေဒါှတီတီလုစ္၊ ေဂါှဒြန္လုစ္၊ ညီမ-ေဒါရာ၊ သား-ဂ်ြန္၊ သမီး- စန္ဒရာ
လုစ္ ဆိုတာ ျမန္မာစာေပနဲ့ ယဉ္ေက်းမွုမွာ ထင္ရွားတဲ့ အေနာက္နိုင္ငံသား ဆရာျကီး တစ္ဦးပါ။ ေတာှလား မေတာှဘူးလား ဆိုတာကေတာ့ ဆရာျကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းတို့ ကိုယ္တိုင္က ဆရာတင္ထားရသူ တစ္ဦးပါ။ လုစ္က ျမန္မာ့ရာဇဝင္ကို နွိမ္တယ္ေျပာေျပာ၊ ခ်ိုးခ်ိုးဖဲ့ဖဲ့ လုပ္ခဲ့တယ္ေျပာေျပာ သူက ဒီေလာကမွာေတာ့ Pioneer တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာှ့အေနနဲ့ကေတာ့ သိပ္ျကိုက္တယ္။ ျမန္မာေတြ အလကားေနရင္း ဘဝင္ေလဟပ္ေနတဲ့အစား ပုဂံရာဇဝင္ေတြ ရမ္းသမ္းမွန္းသမ္းျပီး လက္တန္း ေျပာေနျကတဲ့အစား နိုင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္က စနစ္တက် သုေတသန ျပုသြားပံုေတြဟာ ေျကာက္ခမန္း လိလိပါပဲ။ ဒါေတြကို ဒီဝဘ္ဆိုဒ္ကို ဖတ္လိုက္ရခ်ိန္မွာ ပိုပိုျပီး သိလာသလို ပိုပိုျပီး အားက်လာမိတယ္။
ဒီဆိုဒ္မွာ ေဂါှဒြန္လုစ္ရဲ့ လက္ေရးစာမူေတြ၊ စုေဆာင္းထားတာေတြ၊ ေျမပံုေတြ၊ ေတြ့ရွိခ်က္ေတြ အမ်ားျကီး ရွိပါတယ္။ သိပ္ကို အဖိုးတန္တဲ့ မွတ္တမ္းေတြပါပဲ။ ျမန္မာတစ္ေယာက္ အေနနဲ့ေတာင္ မလုပ္နိုင္ခဲ့တဲ့ အရာေတြ အမ်ားျကီးကို သူလုပ္သြားနိုင္ခဲ့တယ္။ တခ်ို့မွတ္တမ္းေတြဟာ က်ြန္ေတာှတို့ ျမန္မာျပည္မွာေတာင္ က်န္ရစ္ခဲ့မယ္ မထင္ဘူး။
ဒီဆိုဒ္က စာေတြကို Adobe Acrobat ေတြဘာေတြနဲ့ ဖတ္လို့ ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအတြက္ DJVU ဆိုတဲ့ Reader တစ္ခု လိုအပ္ပါတယ္။ Windows အတြက္ ဒီေနရာမွာ ရယူပါ (LizardTech)။ ဒါဆိုရင္ သူဆီက ဖိုင္ေတြကို ဘေရာက္ဇာမွာ ဖတ္လို့ ရပါလိမ့္မယ္။ စက္ထဲမွာ သိမ္းထားျပီး ဖတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း အဲဒီ DJVU ကိုဖတ္တဲ့ Viewer လိုအပ္ပါမယ္။ ေပ်ာှရြွင္ပါေစ။
Collection of Gordon Luce : SEALANG
ေကာသလမင္းအိပ္မက္ ၁၆ခ်က္
ေကာသလမင္းအိပ္မက္ ၁၆ခ်က္
ေကာသလမင္း အိပ္မက္ ၁၆ခ်က္ဆိုတာ တရားေတာှမွာ အထင္ကရပါတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ့ ေရွ့ျဖစ္ေဟာ အေျကာင္းအရာ တစ္ခုပါပဲ။ အတိုခ်ံုးကေတာ့ တစ္ရက္မွာ ေကာသလမင္းျကီးဟာ အိပ္စက္ေနရင္း ထူးဆန္းတဲ့ အိပ္မက္ျကီး ၁၆ခ်က္ကို တရစပ္ မက္ေတာှမူပါသတဲ့။ ဒါနဲ့ ေျကာက္လန့္တျကား အဲဒီအိပ္မက္ေတြရဲ့ အနက္အဓိပဿပာယ္ကို သိခ်င္လို့ ဘုရားရွင္ဆီကို သြားေရာက္ျပီး ေမးေလ်ွာက္တဲ့ အခါမွာ ဘုရားရွင္က ေနာင္ကာလ သာသနာ ကြယ္ပလာခ်ိန္မွာ ျဖစ္လာမယ့္ အျဖစ္ေတြဆိုျပီး ေျပာျပထားတာပါ။
ဒီဓာတ္ပံုေလးေတြကို ဆရာျကီး ေဒါက္တာတင္လွိုင္ (ဘိုးလွိုင္) လိုခ်င္တယ္ဆိုလို့ မနဿတေလးေရာက္ခိုက္ ေက်ာက္ေတာှျကီး ဘုရားမွာ သြားေရာက္ ရိုက္ကူးထားပါတယ္။ ဒီပန္းခ်ီေရးဆြဲသူက နာမည္ေက်ာှ ပန္းခ်ီဆရာျကီး ဦးေစာေမာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေခတ္ကာလ အေျခအေနနဲ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တိုက္ဆိုင္သလဲဆိုတာ အိပ္မက္တစ္ခုခ်င္းစီကို ဖတ္ျကည့္ရင္း ျမင္ျမင္လာပါလိမ့္မယ္။ ဓာတ္ပံုရိုက္စဉ္က အကူအညီေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း မင္းခန့္ ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေအာက္က ပီဒီအဖ္ဖိုင္ကို ေငြေျကးအက်ိုးစီးပြား မပါတဲ့ ဘယ္လုပ္ငန္းမွာမဆို အသံုးခ်ခြင့္ျပုပါတယ္။
Download :
ေကာသလမင္းအိပ္မက္ ၁၆ခ်က္ | pdf | 2.7Mb | Fileden |
ေကာသလမင္း အိပ္မက္ ၁၆ခ်က္ဆိုတာ တရားေတာှမွာ အထင္ကရပါတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ့ ေရွ့ျဖစ္ေဟာ အေျကာင္းအရာ တစ္ခုပါပဲ။ အတိုခ်ံုးကေတာ့ တစ္ရက္မွာ ေကာသလမင္းျကီးဟာ အိပ္စက္ေနရင္း ထူးဆန္းတဲ့ အိပ္မက္ျကီး ၁၆ခ်က္ကို တရစပ္ မက္ေတာှမူပါသတဲ့။ ဒါနဲ့ ေျကာက္လန့္တျကား အဲဒီအိပ္မက္ေတြရဲ့ အနက္အဓိပဿပာယ္ကို သိခ်င္လို့ ဘုရားရွင္ဆီကို သြားေရာက္ျပီး ေမးေလ်ွာက္တဲ့ အခါမွာ ဘုရားရွင္က ေနာင္ကာလ သာသနာ ကြယ္ပလာခ်ိန္မွာ ျဖစ္လာမယ့္ အျဖစ္ေတြဆိုျပီး ေျပာျပထားတာပါ။
ဒီဓာတ္ပံုေလးေတြကို ဆရာျကီး ေဒါက္တာတင္လွိုင္ (ဘိုးလွိုင္) လိုခ်င္တယ္ဆိုလို့ မနဿတေလးေရာက္ခိုက္ ေက်ာက္ေတာှျကီး ဘုရားမွာ သြားေရာက္ ရိုက္ကူးထားပါတယ္။ ဒီပန္းခ်ီေရးဆြဲသူက နာမည္ေက်ာှ ပန္းခ်ီဆရာျကီး ဦးေစာေမာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေခတ္ကာလ အေျခအေနနဲ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တိုက္ဆိုင္သလဲဆိုတာ အိပ္မက္တစ္ခုခ်င္းစီကို ဖတ္ျကည့္ရင္း ျမင္ျမင္လာပါလိမ့္မယ္။ ဓာတ္ပံုရိုက္စဉ္က အကူအညီေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း မင္းခန့္ ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေအာက္က ပီဒီအဖ္ဖိုင္ကို ေငြေျကးအက်ိုးစီးပြား မပါတဲ့ ဘယ္လုပ္ငန္းမွာမဆို အသံုးခ်ခြင့္ျပုပါတယ္။
Download :
ေကာသလမင္းအိပ္မက္ ၁၆ခ်က္ | pdf | 2.7Mb | Fileden |
Wednesday, April 2, 2008
ဖြက္ထားလိုက္ဦးမယ္
တကယ္တမ္း တေန့တေန့ က်ြန္ေတာှ အင္တာနက္ သံုးတဲ့အခါ ေတြ့ရတာတဲ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ Tools ေလးေတြ၊ ဝဘ္ဆိုဒ္ေတြ၊ Applications ေတြ အမ်ားျကီးပါ။ အျခား အင္တာနက္ကို အျမဲ မသံုးျဖစ္သူေတြ၊ သတိမထားလိုက္ မိသူေတြကို ေဝငွေပးခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ြန္ေတာှ ေျပာလိုက္တာနဲ့ သိေစခ်င္သူေတြ မသိေသးခင္၊ ပိတ္ခ်င္သူေတြက ပိတ္လိုက္ရင္ ျမန္မာျပည္ထဲကသူေတြ အတြက္ ဘာမွ အက်ိုးမရွိတာမို့ ေတာှေတာှကို စဉ္းစားရပါတယ္။ အခုလည္း တစ္ခုေတြ့တယ္။ သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ လုပ္ပံုလုပ္နည္းလည္း သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအေျကာင္းကို အက်ယ္တဝင့္ေျပာရင္ ပိတ္ခံရမွာ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိတာမို့ စိတ္ထဲ ျမိုသိပ္လိုက္ပါတယ္။ ဒါေလးကိုသာ ျမန္မာေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန့္ျပန့္ သံုးျကရင္၊ တတ္က်ြမ္းတဲ့ ပညာရွင္ေတြကလည္း ကူညီျကရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ တခ်ိန္ခ်ိန္ေပါ့။ ဒီအေျကာင္းနဲ့ ပတ္သတ္တာကို က်ြန္ေတာှ သံုးေလးငါးခါ ေရးဖူးပါတယ္။ အခုေတာ့ ဖြက္ထားလိုက္ဦးမယ္။ :)
Tuesday, April 1, 2008
New blog updated on Myanmar Blog Directory 01. March, 2008
New blogs updated on Myanmar Blog Directory
01. March, 2008
Kyaw Thet Latt
http://kyawthetlatt.blogspot.com
Taungoo
http://taungoo.blogspot.com
Shwe Pyi Thu (General)
http://shwepyithu.blogspot.com
Dream World - အိပ္မက္ကမဿဘာ (General)
http://s2pid-angel.blogspot.com
Ye Yint Nge - ရဲရင့္ငယ္ (Personal)
http://yeyintnge.blogspot.com
Swan Bros (Personal)
http://swanbros.blogspot.com
Maung Maung
http://maungmaungmfs.blogspot.com
Burmese Seaman - ျမန္မာသေဘဿငာသားမ်ား
http://burmeseseaman.blogspot.com
Sainatkha
http://sainatkha.blogspot.com
MSI Technology
http://level2club.blogspot.com
Eastern Emotions (Art)
http://maukha.wordpress.com
Nay Zaw Win Maung (Art)
http://garad110.blogspot.com
Saung Yune La
http://saungyunela.blogspot.com
Ashin Revata (Paauk) - အရွင္ေရဝတ (ဖားေအာက္ေတာရ) (Dhamma)
http://ashinrevatapaauktawya.blogspot.com
My Home
http://myhome16.blogspot.com
K Pop Music
http://kpopmyanmarcdshop.blogspot.com
Phoe That (General)
http://phoethat.blogspot.com
Raw Mix (General)
http://raw-mix.blogspot.com
My Blog - က်ြန္ေတာှ၏ဘေလာ့ဂ္ (General)
http://traung.blogspot.com
01. March, 2008
Kyaw Thet Latt
http://kyawthetlatt.blogspot.com
Taungoo
http://taungoo.blogspot.com
Shwe Pyi Thu (General)
http://shwepyithu.blogspot.com
Dream World - အိပ္မက္ကမဿဘာ (General)
http://s2pid-angel.blogspot.com
Ye Yint Nge - ရဲရင့္ငယ္ (Personal)
http://yeyintnge.blogspot.com
Swan Bros (Personal)
http://swanbros.blogspot.com
Maung Maung
http://maungmaungmfs.blogspot.com
Burmese Seaman - ျမန္မာသေဘဿငာသားမ်ား
http://burmeseseaman.blogspot.com
Sainatkha
http://sainatkha.blogspot.com
MSI Technology
http://level2club.blogspot.com
Eastern Emotions (Art)
http://maukha.wordpress.com
Nay Zaw Win Maung (Art)
http://garad110.blogspot.com
Saung Yune La
http://saungyunela.blogspot.com
Ashin Revata (Paauk) - အရွင္ေရဝတ (ဖားေအာက္ေတာရ) (Dhamma)
http://ashinrevatapaauktawya.blogspot.com
My Home
http://myhome16.blogspot.com
K Pop Music
http://kpopmyanmarcdshop.blogspot.com
Phoe That (General)
http://phoethat.blogspot.com
Raw Mix (General)
http://raw-mix.blogspot.com
My Blog - က်ြန္ေတာှ၏ဘေလာ့ဂ္ (General)
http://traung.blogspot.com
၂၁ရာစု စာဆိုစစ္သည္မ်ား
Biography နဲ့သက္ဆိုင္တဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ ထပ္ထြက္လာပါတယ္။ ဒီနွစ္ကေတာ့ ေျပာရရင္ ျပန္ဆက္က စာအုပ္ထုတ္ေဝေရး စာတည္းအဖြဲ့ကို ခ်ီးက်ူးဖို့ ေကာင္းတယ္။ နွစ္ဆယ္ရာစု စာေရးဆရာမ်ားစာရင္း ၄တြဲ ထုတ္ေဝနိုင္ခဲ့သလို အခုလည္း ၂ဝရာစု စာဆိုစစ္သည္မ်ားဆိုျပီး စစ္မွုထမ္းခဲ့ဖူးတဲ့ စာေရးဆရာေတြရဲ့ အတဿထုပဿပတဿတိစာအုပ္ကို ထုတ္ေဝနိုင္ခဲ့တယ္။ စာဆိုစစ္သည္ေတြ ဆိုေပမယ့္ အားလံုးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သခင္တင္ျမတို့လို၊ ျမသန္းစံ တို့လို က်န္ခဲ့သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွမရွိတာထက္စာရင္ ဒီလိုမ်ိုးေလးေတြ ထုတ္ေပးတာကိုေတာ့ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။
၂ဝရာစု စာဆိုစစ္သည္မ်ား
ျပန္ျကားေရး
ပထမအျကိမ္
၁၆ဝဝက်ပ္
မတ္လ၊ ၂၀၀၈
စာမူခြင့္ျပု - ၄၀၀ ၂၃၀၀ ၂၀၈
- ျကည္ေအာင္ (ေကတုမတီ)
- ကို (တကဿကသိုလ္)
- ကိုကိုနိုင္ (သုေတသီ -)(ရာမည -)
- ကိုကိုေမာင္
- ကိုေလး (ဗိုလ္မွူးျကီး -)
- ခင္ဂြမ္းဂြိ
- ခင္ေမာင္ညို (မန္း)
- ခင္ေမာင္ေအး (တကဿကသိုလ္ -)
- ခင္ေမာင္ေအး (မနဿတေလး)
- ခ်စ္နိုင္ (စိတ္ပညာ)
- ဂုဏ္လင္းေက်ာှ
- စန္ဝင္း
- စန္းလြင္ဦး (ခရာျမိုင္)
- စိမ္းေနာင္၊ ေမာင္ (လယ္ေဝး)
- စိုးမွူး
- ဆနဿဒ၊ ေမာင္ (လယ္ေဝး)
- တင္ခ (တကဿကသိုလ္ -)
- တင္ထြန္းဦး (ယဉ္ေက်းမွု)
- တင္သန္းဦး
- တာရာ (ဗိုလ္ -)
- ထီလာစစ္သူ
- နနဿဒ
- နီျငိမ္း (အညာတကဿကသိုလ္)
- ပီေက်ာှဟန္
- ဗကို (ဗိုလ္ -)
- ဘရွင္ (ဗိုလ္မွူး -)
- ဘသန္း (ဓမဿမိက)
- ဘုန္းေက်ာှ (နတ္ေမာက္ -)
- ဘိုးေထာင္ (ေယာနက -)
- ျမင့္လွိုင္ (ပ်ဉ္းမနား -)
- ျမင့္သိန္းေအာင္
- မင္းရွင္
- မင္းရဲေက်ာှ
- မင္းသိခဿင
- မင္းသိဒဿဓိ
- မင္းသ်ွင္ေအာင္ (တြံေတး)
- မင္းေခါင္ (ဗိုလ္ -)(ေရြွတူ)
- မင္းေရြွမင္း (ေတာင္ကုတ္)
- ျမတ္ထန္
- ျမတ္ေလးနြယ္ (ဒဂုန္ -)
- ျမမာလာ
- ျမလွိုင္
- ျမသိန္း
- မိုးမိုးတာေရာစန္
- မိုးယံ၊ ေမာင္
- မွူးခင္ (ေရြွျပည္သာ)
- မွူးတင္ (သိပဿပံ -)
- မွူးသမိန္
- မွူးသေျပ
- ရဲထြန္း (စစ္ပညာ)
- ရန္နိုင္၊ ဖိုး (ေက်ာက္ျကီး)
- ရွိန္ေအာင္ဗိုလ္
- ရြွန္းျမေအာင္
- ရဲရင့္တင့္ေဆြ
- ရာဇာ၊ ကို
- ရာေက်ာှ (ရဲေဘာှ -)
- လွိုင္သင္း
- လင္းယုန္နီ
- လတ္၊ ေမာင္ (ကမ္းရိုးတန္း)
- လွထြန္း (တြံေတး)
- လွျမင့္ေဆြ (စစ္ကိုင္း)
- လူနိုင္ (ေတာသားျကီး -)
- လွေအာင္ (ဗိုလ္မွူးျကီး -)(အျငိမ္းစား)
- ဝင္းရည္၊ ေမာင္
- ဝင္းလြင္ (လက္ပံတန္း)
- ဝင္းဦး
- သက္နွင္း၊ ေမာင္ (မ/ဥ)
- သက္ေနာင္၊ ေမာင္
- သင္၊ ေမာင္
- သိန္းစိန္
- သန္းတင္ (ဗိုလ္မွူးခ်ုပ္ -)
- သီဟေအာင္
- သာဂဒိုး
- သုခိေအာင္
- သုတ၊ ေမာင္
- အိမ္မဲေဒါင္းျပာ
- အေမ့သား
- ဉာဏ္ေမာင္ (ဗိုလ္ -)
- နိုင္မိုး၊ ေမာင္ (ျမင္းမူ -)
- နိုင္ေဇာှ
- ေက်ာှဝင္းေမာင္ (ဝမ္းအိုဝမ္း -)
- ေက်ာှေစာဟန္
- ေက်ာှေအာင္ (ျမင္းျခံ -)
- ေဂါင္မလိုင္း
- ေငြလင္း
- ေစာဦး
- ေဆာင္း၊ ကို
- ေဆြလွိုင္ဦး
- ေဇာှမင္းမင္းဦး
- ေနဝင္း (တကဿကသိုလ္ -)
- ေနာင္စစ္သည္
- ေမာင္ေမာင္ (ေဒါက္တာ -)
- ေမာင္ေမာင္ညို (ေဒါက္တာ -)
- ေမာင္ေမာင္မိုးေအာင္
- ေရာင္နီ
- ေလသူရဲတစ္ဦး
- ေသာင္းထိုက္
- ေသာင္းေဝဦး
- ေသာှေမာှ၊ ေမာင္
- ေအာင္က်ည္ထြဏ္း
- ေအာင္စည္ဟိန္း
- ေအာင္စိုးဝင္း
- ေအာင္ဆန္း (ဗိုလ္ခ်ုပ္ -)
- ေအာင္ရဲနိုင္
- ေအာင္ေစ (ေဒးဒရဲ -)
- ေအာင္ေဖ (သခင္ -)
- ေအးေမာင္ (ဗိုလ္ -)
၂ဝရာစု စာဆိုစစ္သည္မ်ား
ျပန္ျကားေရး
ပထမအျကိမ္
၁၆ဝဝက်ပ္
မတ္လ၊ ၂၀၀၈
စာမူခြင့္ျပု - ၄၀၀ ၂၃၀၀ ၂၀၈
Review on 21st Century Google and Myanmar Internet Development
လူကလည္းမအား၊ အလုပ္ေတြကလည္းရွုပ္၊ အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္ကလည္း စုတ္ဆိုေတာ့ အခုတေလာ ကိုယ့္ဘေလာဂ္ကိုေတာင္ မဝင္ျဖစ္ပါဘူး။ အမွတ္တရ ဝင္ဖတ္ျပီး အားေပး အျကံျပု ေဝဖန္သြားျကသူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးပါ။ အခုေအာက္က ေဆာင္းပါးေလးက က်ြန္ေတာှ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာသံုးသပ္ျပီး ေရးထားတာပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ အင္တာနက္ေလာကျကီး ဖြံ့ျဖိုးလာေစဖို့ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ ပထမေတာ့ ဘေလာဂ္မွာ တင္မလို့ပါပဲ။ People Magazine က နည္းပညာစာမူအျဖစ္ ေရြးလိုက္တာမို့ အခုမွပဲ တင္ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။ ဖတ္ရွုေဝဖန္ အျကံျပုနိုင္ပါတယ္။
စာမူကို ဖတ္လို့မရရင္ ဒီေနရာ ကေန ေဒါင္းလုဒ္ ရယူနိုင္ပါတယ္။
စာမူကို ဖတ္လို့မရရင္ ဒီေနရာ ကေန ေဒါင္းလုဒ္ ရယူနိုင္ပါတယ္။
