တစံုတရာ

တစံုတရာ


က်ယ္ျပန့္နက္ေျပာတဲ့ တိမ္ပင္လယ္မ်ားေအာက္
ဧရိယာတစ္ေထာင့္မွာ ခ်စ္ခဲ့ရဖူးတဲ့ အျဖူေရာင္ေရခဲျမစ္တစ္စင္း
အခ်ိန္ေတြျကာေညာင္းလာေတာ့ ညစ္ညမ္းအေရေပ်ာှ
ေရြ့လ်ားျပီး သစ္လြင္မယ့္ အျကံနဲ့ေပါ့

ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ ထားခဲ့ဖူးတဲ့ စံပယ္ပြင့္ေျခာက္ေတြလိုပဲ
ငါ့ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလး ေျခမြဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရျပီး
တန္ဖိုးထားခဲ့မိတဲ့ ပလက္တီနမ္တစ္ကြင္း
ေပ်ာက္ရွပ်က္စီး သြားခဲ့ရလို့
ကမဿဘာဦးက နတ္ဘုရားေတြကို တိုင္တည္ခဲ့မိဖူးတယ္။

နာရီေတြ တေရြ့ေရြ့လည္ေနတိုင္း
ငယ္ငယ္က မက္ေမာမိတဲ့ အရာတစ္ခုခုကို
ျပန္လည္လိုခ်င္မိတယ္
ငါအတဿတဆန္ေနသလား

ေလျပင္းက ဒဏ္တပ္ခံရလို့
စုတ္ျပတ္သပ္ ေျကြက်ေနတဲ့ ေရာှရြက္ဝါေတြ ငါမျဖစ္ခ်င္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္လည္း
ငါက
ဒီျမို့မွာ တစိမ္းတစ္ေယာက္ဆိုတာ
အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ သိေနခဲ့တယ္။


ျမူနွင္းျဖူ

Tags : Myu Hnin Phyu , Friend , Poem