ဝသန္ကာလ မိုးက်တည့္လ်ွင္

ဝသန္ကာလ မိုးက်တည့္လ်ွင္
ေပ်ာှေပ်ာှပါးပါး မယားနွင့္ေဆြငယ္လင္
လက္တြဲငယ္ေျခငင္
ကိုယ္တြင္ပုဆိုးအကဿင် ီစုတ္ျပဲျပီ
ခ်ည္နီေပါင္း တြတ္တြတ္ကယ္နွင့္ေလး။

မိုးေရဆြတ္လို့ အဝတ္ကယ္မပါ
သားသမီးကို ကိုယ္ထီးေပြ့လို့သာ
ေဆးတံတထြာ ကိုက္ကာထြန္ရင္း
လယ္ကြက္ကယ္တခြင္ ထြန္ေရးငယ္
ေရဝင္ပုဇြန္တြင္းငယ္နွင့္ေလး။

ဖားေပါင္စင္းငယ္ ျခင္းပလိုင္းဝယ္
ခရုပီေလာ ေရာေနွာ၍သာလြယ္
ဟင္းရြက္ကယ္နုနယ္ တသြယ္ကန္စြန္း
ဆူးပုတ္ကယ္ကင္းပံု အလံုးစံု
ဖူးငံုသာေရာ၍ ျပြမ္းသည္နွင့္ေလး။

ခ်ိုလည္းခ်ိုလြန္း ရည္ရြွန္းမ်ားစြာ
ျကံ့ဟင္းျကြက္နားေပါင္း ေသာင္းေျပာင္းေရာ၍သာ
အိမ္သို့ေရာက္ခါ လ်င္စြာခ်က္ျပုတ္
ထမင္းကပူ ဟင္းကပူ
ရွူရွူသာရွမ္းငရုတ္ကယ္နွင့္ေလး။

အလုတ္ကယ္ေရာသာ ငံု့ကာေလြးေတာ့သည္
သားေျမးငယ္မာခ်ာ ဗယ္ညာေထြးေတာ့သည္။


ဝန္ျကီးပေဒသရာဇာ (၁၆၈၄-၁၇၅၄)

က်ြန္ေတာှ အနွစ္သက္ဆံုး ေရွးျမန္မာ စာဆိုေတြထဲမွာ ဝန္ျကီးပေဒသရာဇာဟာ တစ္ေယာက္ အပါအဝင္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ့ကဗ်ာေတြဟာ ျမန္မာမွု ဓေလ့ကို ေကာင္းေကာင္းျကီး ေဖာှျပနိုင္ပါတယ္။ သူ့ကဗ်ာေတြ ဖတ္ရတာ စိတ္ရြွင္လန္းမွု စိတ္ခ်မ္းသာမွုနဲ့ မိသားစုဘဝ စတာေတြကို ခံစားရေစပါတယ္။

Tags : Ancient Myanmar Poem , Padaytha Yarzar